Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/867

zmierną cenę, mający wielką wartość, kosztowny, drogocenny, niezrównany, nieoceniony; mający wielkie przymioty charakteru.

 Nieoświecony, nie mający oświaty, nieświadomy, ciemny, dziki.

 Nieotarty, który ś. nie otarł między ludźmi, nieobyty, nieokrzesany.

 Nieowarunkowany, nieobłożony warunkami, nie skrępowany warunkami.

 Nieoznaczony, nie dający ś. oznaczyć, niepewny, nieokreślony, nieograniczony.

 Niepalny, nie ulegający działaniu ognia, nie palący ś., ogniotrwały.

 Niepamięć, zapomnienie (puśćmy to w n. = zapomnijmy o tym).

 Niepamiętny, nie dający ś. zapamiętać, bardzo dawny, odwieczny (od n-ych czasów = od bardzo dawna); nie posiadający dobrej pamięci, zapominający; n. a. niepomny = pozbawiający pamięci (n. zdrój Lety); n. a. niepomny = niebaczny na co, obojętny na co.

 Nieparlamentarny, łć., nie używany, nie dopuszczalny w parlamentach, nieprzyzwoity; n-e wyrażenie, zachowanie ś. = grubjańskie, nieprzyzwoite, słowa obelżywe, obrażające.

 Nieparzystokopytowe, Nieparzystokopytne zwierzęta = dział zwierząt ssących, o kopytach i nieparzystej liczbie palców u nóg.

 Nieparzysty, nie dający podzielić ś. na dwie równe części (liczba n-a); nie należący do tej sa mej pary (buty n-e).

 Niepełnoletni, nie mający jeszcze lat, oznaczonych przez prawo dla samodzielności, małoletni, nielotni.

 Niepewny, co do którego niema pewności; co do którego nie można być pewnym, wątpliwy, nie budzący zaufania, podejrzany; nie mający pewności co do czego, wątpiący o czym, niespokojny o co; n. życia, swobody; n. dnia ani godziny = wciąż obawiający ś. jakiegoś niebezpieczeństwa: n. siebie, nie ufający sobie, chwiejny, niezdecydowany.

 Niepiękny, nieładny, brzydki, szpetny, paskudny.

 Niepiśmienny, nie umiejący pisać; nieoświecony.

 Niepłatność, niezapłacenie, niemożność zapłacenia w terminie.

 Niepłatny, nie pociągający konieczności natychmiastowego płacenia; ten, który nie otrzymał zapłaty, wynagrodzenia, żołdu, pensji; bezpłatny, honorowy.

 Niepłonny, mogący ś. ziścić, niedaremny, niepróżny, uzasadniony, pewny (n-a nadzieja = nadzieja, która nie zawiodła).

 Niepochlebny, nie zasługujący na pochwałę, niezaszczytny; niekorzystny, ujemny, naganny.

 Niepochopny, nieskory (do sądu), nie rwący ś. do pracy, nieprędki, leniwy.

 Niepochwytny, nie dający ś. ująć a. określić, nieuchwytny.

 Niepocieszający, z którego nie można ś. ucieszyć; niewesoły, niepomyślny, smutny, żałosny.

 Niepocieszony, nieutulony w żalu, dla ktorego niema pociechy, oddający ś. ciągłej rozpaczy.

 Niepoczciwy, który popełnił jaki czyn z cudzą krzywdą, który zawiódł pokładane w nim zaufanie; niedobry, nie mający pięknych przymiotów, nieuprzejmy.

 Niepoczesny, niepozorny, nie posiadający okazałej powierzchowności, skromny.

 Niepoczytalny, nieodpowiedzialny za swoje czyny, chory umysłowo, niepewny, nieprzytomny.

 Niepodejrzany, którego nie można podejrzywać o nic złego, nieposzlakowany.