Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/873

Ta strona została przepisana.

Nierozwinięty, któremu brak rozwinięcia należytego, niewykształcony; niedołężny umysłowo, głupkowaty; w gram., zdanie n-e, mające tylko podmiot i orzeczenie.

Nierównie, przysł., bez porównania, znacznie, o wiele więcej a. mniej.

Nierównoboczny, w mat., mający boki różnej długości, różnoboczny: wielokąt, trójkąt n. (fig.).

Nierównomierny, nie odpowiadający we wszystkich wypadkach jednej skali, nieproporcjonalny, niesymetryczny.

Nierówność, brak równości; miejsce nierówne, grunt falisty; niezgodność, różnica (n-ci stanowe); w mat., związek wielkości nierównych.

Nierównowaga, brak równowagi, chwiejność.

Nierówny, nie posiadający równości, niegładki, falisty, pagórkowaty; grunt n., n-a walka = z silniejszym przeciwnikiem, bez nadziei zwycięstwa.

Nieruch, brak ruchu, nieruchomość, zastój.

Nieruchawy, powolny, flegmatyczny, niedołężny, ociężały.

Nieruchomieć, tracić ruchy, nie poruszać ś., stawać ś. nieruchomym, bezwładnieć.

Nieruchomo, Nieruchomie, bez poruszenia ś., nieporuszenie, stale, w jednym miejscu.

Nieruchomość, bezwładność, brak ruchu; własność nieruchoma, t. j. budynek, plac, posiadłość ziemska.

Nieruchomy, nie mogący być poruszonym z miejsca, nie ruszający ś., będący bez ruchu, nie dający ś. przenieść, nie przenoszący ś. z miejsca na miejsce; majątek n. = nieruchomość.

Nierugowalny, którego nie można rugować, usunąć; nietykalny.

Nierychło, nieprędko, wkrótce.

Nierychły, spóźniony, za późny, po czasie przybywający, niewczesny; daleki, odległy, późny; powolny, niebystry, niepośpieszny, nieskory, nieskwapliwy.

Nierymowany, nie mający rymów, niewierszowany (wiersz n. = biały).

Nierytmiczny, nie mający należytego rytmu, niemiarowy, nierówny.

Nierząd, nieład, bezład, nieporządek, zła gospodarka, bezprawie, anarchja; życie nierządne, rozpusta, oddanie ś. żądzom cielesnym, wszeteczeństwo, lubieżność, rozwiązłość; dom n-u = dom rozpusty, dom publiczny.

Nierządnica, kobieta, prowadząca życie nierządne, rozpustnica; kobieta, publicznie oddająca ś. nierządowi, jawnogrzesznica, nałożnica.

Nierządny, nie umiejący żyć rządnie, źle ś. rządzący, rozrzutny, nieporządny, anarchiczny; wszeteczny, rozpustny.

Niesamowity, ukr., mający niby związki z czartem, nieczysty, djabelski; nieswój, nieco chory na ciele a. na umyśle.

Niesforny, zachowujący ś. niesfornie, nieposłuszny, krnąbrny, zuchwały, kłótliwy.

Nieskalany, nie mający na sobie plam, niepokalany, nieskazitelny, bez zarzutu, cnotliwy.

Nieskazitelny, nie mający skaz, nawskroś szlachetny, bez zarzutu, czysty, nieposzlakowany.

Nieskąpy, dość duży, dość obfity, nie sknera, dość hojny.

Nieskładny, niesymetryczny, nieharmonijny, nieproporcjonalny, nieprzystosowany, nieudatny, niesmaczny, niezdatny, nie nadający ś., niezręczny.