Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/878

 Nieudany, szczery, nieobłudny; p. Nieudały.

 Nieudolny, słaby, niedołężny, bezsilny, niedostateczny, nie umiejący sprostać czemu; niezdarny; n. na umyśle = głupkowaty.

 Nieufny, niedowierzający, ostrożny, podejrzliwy; nie budzący zaufania, podejrzany.

 Nieugaszony, którego nie można ugasić; nie dający ś. stłumić, uśmierzyć.

 Nieugięty, nie dający ś. ugiąć, uparty, stały, mocny, niezłomny.

 Nieuhamowany, niepowstrzymany, nieukrócony, bystry, gwałtowny.

 Nieujeżdżony (koń): którego jeszcze nie nauczouo być posłusznym woli jeźdźca; nieposkromiony, niepohamowany.

 Nieujęty, nie dający ś. ująć, nieschwytany, nieuchwytny, subtelny; gwałtowny, nieumiarkowany, niepohamowany, trudny do ujęcia umysłem, nie wzięty pod rozwagę.

 Nieuk, ten, co ś. niczego nie nauczył, nieuczony; leniwy, nie chcący ś. uczyć; nie mający zdolności do nauki, tępy.

 Nieukladny, nieułożony, niegrzeczny, szorstki.

 Nieukojony, którego nie można ukoić, nieutulony.

 Nieukontentowany, niezadowolony, niechętny.

 Nieukrócony, nie dający ś. ukrócić, dziki, nieposkromiony, niepohamowany, popędliwy, gwałtowny.

 Nieuleczalny, którego nie można uleczyć.

 Nieulękły, nieustraszony, mężny, odważny, dzielny, śmiały.

 Nieułomek, człowiek silny, zdrowy, znacznego wzrostu.

 Nieumarzalny, nie dający ś. umorzyć, niemożliwy do umorzenia.

 Nieumiarkowanie, niezastosowanie ś. do potrzeb, do możności, przebranie miary, niewstrzemięźliwość, niepowściągliwość.

 Nieumiarkowany, nie dający ś. umiarkować, nie stosujący ś. do możności, przebierający miarę, chciwy, niewstrzemięźliwy, niepohamowany, gwałtowny.

 Nieumiejętny, nieuczony, nieoświecony, nie znający czego, niebiegły, niewprawny, niezręczny.

 Nieumyślny, mimowolny, wypadkowy, nienaumyślny.

 Nieunikniony, Nieuniknięty, nie dający ś. uniknąć, niechybny, niezawodny.

 Nieuprawny, nieuprawiony, leżący odłogiem, ugorujący.

 Nieuproszony, nie dający się uprosić, nieubłagany, niewzruszony.

 Nieuprzedzony, nie chcący źle osądzić, bezstronny, przedmiotowy, objektywny; który nie był wprzód zawiadomiony.

 Nieuroda, brak urody, brzydota.

 Nieurodzaj, zły urodzaj, nieurodzajność, nieplenność.

 Nieurodzajny, niepłodny, nieplenny, nieżyzny (grunt n.); nie odznaczający ś. urodzajem, głodny (rok n.).

 Nieurodziwy, nieładny, brzydki; niepostawny, nieokazały.

 Nieurzeczywistniony, taki, który ś. nie stał, który ś. nie sprawdził, niewykonany.

 Nieurzędowy, nie wydany a. niezatwierdzony przez rząd, prywatny.

 Nieuskromiony, nieposkromiony, nieukrócony, niepohamowany, gwałtowny.

 Nieusłuchany, nieposłuszny.

 Nieusposobiony, nie mający ochoty do czego, nieprzychylny, niechętny; źle ś. czujący, nieco chory.

 Nieusprawiedliwiony, nie dający się usprawiedliwić, nieuzasadniony, bezzasadny.