Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/880

nieznana, a. którą ma ś. określić według zadania.

 Niewiara, brak wiary, niedowiarstwo, bezbożność, niedowierzanie, wątpienie w prawdy wiary.

 Niewiarogodny, nie zasługujący na wiarę, któremu trudno dać wiarę, nieprawdopodobny.

 Niewiasta, osoba płci żeńskiej, kobieta, białogłowa; kobieta zamężna, mężatka; kobieta w wieku dojrzałym.

 Niewidka, w baśniach: czapka n., mająca czynić człowieka niewidzialnym.

 Niewidny, mroczny, ciemny, niejasny.

 Niewidoczny, nie dający ś. zobaczyć; niepostrzeżony, nieznaczny, nie zwracający na siebie uwagi; zasłonięty, ukryty.

 Niewidomie, przysł., niewidzialnie, nieznacznie, bez ukazania ś., bez naszej wiedzy.

 Niewidomy, ociemniały, ślepy, niewidzialny.

 Niewidzialny, którego nie można zobaczyć.

 Niewidziany, którego dotąd nie widziano, niebywały, osobliwy, niesłychany, nieznany.

 Niewiedza, brak wiedzy, brak wiadomości o czymś, nieświadomość.

 Niewiele, Niewielu, mało, niedużo, niewielka ilość, trochę, nieco.

 Niewielki, niezbyt wielki, nieduży.

 Niewierny, nie wierzący, nieprawowierny, niechrześcijanin; nie dotrzymujący wiary, wiarołomny, przeniewierny (n-a żona); niedowierzający, podejrzliwy, wątpiący, sceptyczny; n. Tomasz = człowiek, nie dający niczemu wiary, aż ś. przekona naocznie.

 Niewieści, dotyczący niewiasty, niewieście właściwy, do niej należący, kobiecy, żeński; niemęski, słabej woli; wygląd n. = jak kobiety.

 Niewieścieć, stawać ś. zniewieściałym; mięknąć, delikatnieć.

 Niewieściuch, człowiek zniewieściały, baba.

 Niewiniątko, człowiek niewinny, naiwny, nie znający złego; dziecię, niemowlę; iron., człowiek, udający niewinnego, skromniś, fałszywy, obłudnik.

 Niewinnie, przysł., bez winy, nie zgrzeszywszy, nie przestąpiwszy prawa, niesprawiedliwie, niesłusznie, niezasłużenie; szczerze, z prostotą, naiwnie.

 Niewinność, brak wszelkiej winy; brak grzechu; nieznajomość złego, skromność; niepokaloność; stracić n. = stracić dziewictwo, stracić wstyd.

 Niewinny, Niewinien, nieskażony winą, będący bez zarzutu, nieposzlakowany, niepokalany, nie znający złego, czysty, nie zepsutych obyczajów, dziwaczny; bezgrzeszny, bezwinny, bez przestępstwa; nieszkodliwy, nie szkodzący; nie gorszący, przystojny, przyzwoity, skromny.

 Niewłasnowolny, nie mający własnej woli.

 Niewłasny, cudzy, obcy.

 Niewłaściwość, czyn niewłaściwy, nieodpowiedniość, niestosowność; rzecz niewłaściwa, usterka.

 Niewłaściwy, niestosowny, nieodpowiedni, nie taki, jaki być powinien; nie na miejscu; nieprzyzwoity, niekompetentny.

 Niewłożony, nieprzyzwyczajony, nie nauczony.

 Niewola, stan życia człowieka a. narodu, któremu odjęto prawo postępowania wedle własnej woli, brak wolności, swobody; niewolnictwo, poddaństwo; mus, przymus, nakaz, gwałt, konieczność; wziąć w n-ę, dostać ś. w n-ę = dostać ś. w ręce nieprzyjacielskie podczas wojny; robić co po n-i, z n-i = pod przymusem.