dowierzanie a. powątpiewanie: o! o! doprawdy?; ironję a. szyderstwo: o! o! jaki mi mądry! groźbę, silne postanowienie: o! o! tego już nadto!; wskazywanie: o! tam pod lasem!
O, w gieogr., skr. Ost, nm., = wschód; przy liczbie z prawej strony u góry znaczy: stopa, stopień, np. 5° = stóp a. 5 stopni; % = procent od sta; ‰ = pro mill (od 1000).
Oaza, gr., urodzajna miejscowość wśród pustyni, obfitująca w roślinność wodę (fig.).
Ob-, przedrostek z czasownikami — p. O; z przymiotnikami i przysłówkami oznacza: nieco, przy: obdłużny = podługowaty, obrzedni = rzadki.
Oba, Obadwa, Obydwa: przy osobach rodz. m.: obaj, obadwaj, obydwaj, przy rzecz. rodz. ż: obie, obiedwie, obydwie, jeden i drugi, i ten i ten, i ta i ta, we dwuch, we dwie, razem, oboje.
Obabić, ożenić, oczepić; o. ś., ożenić się.
Obaczyć, ujrzeć, spostrzedz; zobaczyć, zauważyć, zoczyć; przekonać ś. o czym, zmiarkować co; spojrzeć na co, przypatrzyć się czemu; rozważyć co, zastanowić ś. nad czym; o. ś., spostrzedz ś., pomiarkować ś., opamiętać ś.; ujrzeć jeden drugiego, widzieć się z kim.
Obaczysko, w wyr.: do o-a = do widzenia, do zobaczenia się.
Obadwa, Obadwaj — p. Oba.
Obalanka, kiszka wołowa nadziewana kaszą.
Obalasować, otoczyć balasami, filarkami, słupkami, poręczami, balustradą.
Obalić, nied. Obalać; pchnąć, aby kto upadł a. co upadło; wywrócić, przewrócić, rzucić o ziemię siłą, zepsuć, zrujnowąć, zwalić; przen., zniweczyć, unieważnić; doprowadzić kogo do upadku, pozbawić stanowiska; o. ś., upaść na ziemię, wywrócić ś., runąć.
Obałamucać, Obałamucić, wprowadzać w błąd, omamić, zwieść, zdurzyć kogo; rozkochać kogo w sobie.
Obałek, Obałka, drzewo od burzy z korzeniami wydarte i wywrócone, wykrot, wywrót.
Obałuszyć, odurzyć, ogłuszyć.
Obałwanieć, zgłupieć, osłupieć.
Obandażować, fr., owinąć bandażem.
Obanderolować, okleić banderolą, opaską.
Obar, usychanie wierzchołka drzewa, choroba drzew iglastych, osmoł ślepy; drzewo sosnowe po wierzchu smołą oblane; łuczywo smolne, drzazgi drzewa smolnego.
Obarczać, forma dok. Obarczyć; nakładać komu ciężar na barki, obciążać; ciemiężyć, gnębić; o. ś., przyjmować na siebie ciężar, trud, kłopot jaki; obarczony = obciążony, skłonny do dziedziczenia jakiej choroby.
Obarjerować, fr., otoczyć barjerami, ogrodzić.
Obarłuch, pierog serem nadziewany; człowiek otyły, tłuścioch.
Obarykadować, fr., otoczyć barykadami.
Obarzanek — p. Obwarzanek.
Obatożyć, wychłostać batogiem.
Obawa, niespokojność w przewidywaniu mającego nastąpić czegoś złego, obawianie ś., bojaźń, niepokój.
Obawiać się, być w obawie, niepokoić ś., bać ś, lękać ś., trwożyć się.
Obcałować, Obcałowywać, ucałować ze wszystkich stron.
Obcas, nm., podkładka pod tylną częścią podeszwy obuwia.
Obcążki, zdr. od Obcęgi, szczypczyki.
