Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/906

czego obejść, wstrzemięźliwy, umiarkowany; bez którego można ś. obejść, niekonieczny; czuły, drażliwy.

 Obetkać, Obetknąć, poobtykać, pookładać, otoczyć, powtykać, ogrodzić; obładować, opakować, przepełnić; o. ś., owinąć ś. szczelnie, opakować ś.; objeść ś.

 Obetkany, ten, to, którego albo co obetkano; najedzony aż do zbytku.

 Obetrzeć (obtarł), zdjąć co za pomocą potarcia, otarcia, wytrzeć, usunąć chwilową wilgoć, nieczystość, brud; doprowadzić do czystości, otrzeć; o. skórę = zranić ją z wierzchu.

 Obewrzały, oblepiony czymś skrzepłem, zapiekły, zaszły.

 Obewrzeć (obwarł) — p. nied. Obwierać.

 Obezbarwnić, pozbawić barwy.

 Obezczulać, dok. Obezczulić; robić nieczułym, odrętwiać.

 Obezecnieć, stać ś. bezecnym, skazić ś., zhańbić ś.

 Obezludniać, forma dok. Obezludnić; ogałacać z ludności, wyludniać; o. ś., ogałacać ś. z ludności, wyludniać ś.

 Obeznawać, forma dok. Obeznać; dawać komu co poznać, zaznajamiać kogo z czym, nauczać, czego kto nie znał; o. ś. z czym, poznawać co, uczyć ś., jak ś. z czym obchodzić, zapoznawać się z czym.

 Obeznany, który ś. obeznał, którego obeznano; świadomy, doświadczony, obyty.

 Obezsilać, Obezsilniać, forma dok. Obezsilić, Obezsilnić; pozbawiać sił, obezwładniać.

 Obezwładniać, forma dok. Obezwładnić; robić bezwładnym, pozbawiać władzy w członkach, skrępować, wiązać.

 Obezwładnieć, stracić władzę w członkach, stać ś, bezwładnym.

 Obezwłasnowolnić, pozbawiać prawa rozporządzania swoim majątkiem, wziąć w kuratelę; obezwładnić.

 Obeżreć ś., Ożreć ś., forma nied. Obżerać ś., Ożerać ś.; najeść ś. do przesytu, napchać się jadłem.

 Obębnić, ogłosić publicznie, obwieścić przy biciu w bęben; o. kogo = ograć w jakiej grze; o. ś., najeść ś., opić ś.

 Obficie, dostatnio, dużo, hojnie, pełno.

 Obfitość, wielki dostatek, mnóstwo, wielość, pełność, bogactwo; róg o-ci = symboliczne wyobrażenie obfitości w formie rogu, z którego sypią ś. owoce i kwiaty.

 Obfitować, mieć poddostatkiem, mieć dużo, opływać w co, mieć do zbytku; być obfitym.

 Obfity, mający dużo czego, suty, bogaty; płodny, urodzajny; nieprzebrany, niewyczerpany; hojny, szczodry.

 Obgadywać, Ogadywać, forma dok. Obgadać, Ogadać; oczerniać, szkalować, obmawiać kogo; gadając, rozmawiając, załatwić, obrobić, omówić (interes, sprawę); gadając, rozmawiając, rozważyć wszechstronnie co, o. ś., obmawiać ś. wzajemnie a. samego siebie.

 Obganiać, forma nied. od Obegnać.

 Obgarniać — p. Ogarniać.

 Obgniatać, Obgnieść, ugniatać, ugnieść co naokoło.

 Obgniły — p. Ogniły.

 Obgonić — p. Obegnać.

 Obgotowywać, forma dok. Obgotować; nieco gotować, gotować z wierzchu, owarzać.

 Obgradzać, Obgrodzić — p. Ogradzać, Ogrodzić.

 Obgryzać, Obgryźć — p. Ogryzać, Ogryźć.

 Obhaftować, zahaftować dokoła, we wszystkie strony.