Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/922

złożony w fałdę i zaszyty, żeby ś. nie strzępiła, rąbek, obszycie, brzeg, szlak, obramowanie; połączenie blach przez zachylenie ich brzegów; przestrzeń ograniczona, to, co objęto granicą; zagroda; granica, ograniczenie, kres; zakres, sfera, koło, dziedzina; w obrębie = w granicach.

 Obrąbać — p. nied. Obrąbywać.

 Obrąbek, zdr. od Obrąb; zawinięty brzeg naczynia metalowego; obwód ucha, krętociąg.

 Obrąbywać, forma dok. Obrąbać; naokoło obcinać, ociosywać, naokoło wycinać, obcinać; wyrąbanym drzewem z lasu otaczać; o. ś., obarykadowywać ś. zrąbanym drzewem.

 Obrączka, zdr. od Obręcz; mała obręcz, pierścień gładki bez kamieni drogich; obwódka, brzeżek, rąbek karbowany naokoło monety; obwódka około kieliszka, gdy wino jest tłuste; w ogrodn., pasek kolisty z jaką mazią naokoło drzewa, ażeby robaki nań nie właziły.

 Obrączkować, obrączką co otaczać, dawać rąbek około czego; żart., obrzynać (monetę); zdejmować obrączkę z drzewa, t. j. pasek kolisty.

 Obrączkowaty, kształtu obrączki.

 Obrączkowy, mający wyraźny rąbek (o monetach); w kształcie obrączki, podobny do obrączki (o-e zaćmienie słońca = dające widzieć poza tarczą ciemną księżyca jasny brzeg słońca w kształcie obrączki); na obrączki używany, złoto o-e = dukatowe; odnoszący ś. do obrączki, palec o. = czwarty, serdeczny, na którym nosi ś. obrączkę; mający obrączki, kielich o. = z obrączkami, po które trzeba było wypić jednym haustem; przen., doskonały, wyborny.

 Obredlać, Obredlić — p. Obradlać.

 Obrewidować, łć., zrewidować na wszystkie strony, obszukać.

 Obręb, Obrębek — p. Obrąb, Obrąbek.

 Obrębiacz, przyrząd przy maszynie do szycia, ułatwiający obrębianie.

 Obrębiać, Obrąbiać, forma dok. Obrąbić, Obrębić; obszywać obrąbkiem; o. studnię = dawać w niej zrąb, ocembrowywać.

 Obrębiarka, Obrębiaczka, szwaczka, która zajmuje ś. obrębianiem bielizny i sukien.

 Obręcz, koło, okrąg, opaska z giętkiego drzewa a. metalowa do obijania naczyń drewnianych, zrobionych z klepek; gruba opaska metalowa naokoło kół u wozów; koło drewniane do zabawy, do skakania przez nie w produkcjach cyrkowych i t. p.; koło metalowe do różnych użytków; ozdoba giserska w kształcie pierścienia; koło z drutu a. rogu u spodu spódnicy u kobiet (suknia z o-ami); pierścień, obwódka, otoczka.

 Obręczowy, dotyczący obręczy, właściwy obręczy.

 Obręczyć, poręczyć, zapewnić.

 Obrobić, forma nied. Obrabiać; zrobić co, całkowicie wykończyć, okrzesać naokoło, ociosać, obrąbać, oskrobać, ogładzić, oszlifować, obszyć; przen., opracować, oczyścić, uporządkować, ułożyć, ogładzić (o. artykuł do gazety); o. interes = obgadać, załatwić; o. pole = uprawić; o. ś., wykończyć zaległą robotę, obrządzić się.

 Obrobiony, wykończony, ogładzony, wykonany.

 Obrochmanić, oswoić, ugłaskać.

 Obrocznik, najemnik, pobierający pensję na utrzymanie; będący na żołdzie czyimś, jurgieltnik; włościanin, który płaci czynsz zamiast pańszczyzny; parobek, któremu powierzono obrok dla koni.