Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/925

berwana; to, co ś. komu oberwało, okroiło, zysk dorywczy, korzyść, dochód poboczny; żart., szturchance, razy, kułaki.

 Obryzgać, Obryzgnąć, forma nied. Obryzgiwać; zmaczać pryskając, bryzgając naokoło; kroplami płyn jaki a. co rzadkiego na kogo a. na co rzucać, opryskać, ochlapać.

 Obrzan, roślina z rodziny makowatych.

 Obrzask — p. Obrzazg.

 Obrzasknąć, oświecić brzaskiem.

 Obrzazg, Obrzask, smak nieprzyjemny kwaskowaty napoczętej fermentacji; niesmak, kwasy w ustach; zapach kwaśny z ust w gorączkach i innych chorobach; przen., cierpkość, dąsy, fochy, opryskliwość.

 Obrzazgły, poczynający kwaśnieć, przechodzący w fermentację.

 Obrzazgnąć, forma nied. Obrzazgać, zacząć fermentować.

 Obrząd, Obrzęd, ceremonje zwyczajne, formy zewnętrzne jakiejś religji; uroczystość; zachowanie pewnego stałego porządku przy obchodzie nabożeństwa, uroczystości i t. p.

 Obrządek, porządek przyjęty, uświęcony jakiego wyznania religijnego, ceremonjał; wyznanie; ceremonje uświęcone przy odprawianiu nabożeństwa, uroczystości i t. p.; załatwianie codziennych czynności przy gospodarstwie rolnym a. domowym; sposób, tryb, porządek.

 Obrządkowo, wedle przyjętego obrządku, uroczyście, ceremonjalnie.

 Obrządzać, forma dok. Obrządzić; urządzać, porządkować, oporządzać, załatwiać; załatwiać czynności codzienne w gospodarstwie; o. ś., ubierać ś., ukończyć obrządek gospodarski.

 Obrzedni, niezbyt gęsty, dość rzadki, niezbyt obfity, skąpy; niezbyt częsty.

 Obrzednio, Obrzednie, rzadko, niegęsto; nieczęsto.

 Obrzezać, forma nied. Obrzezywać; okrajać, okrawać, rznąć wokoło, obrzynać; o. dziecię (u Żydów, mahometan) obcinać mu brzeg napletka; przen., ukracać, uśmierzać namiętności, złe skłonności; o. ś., poddawać ś. obrzezaniu, przyjmować religję żydowską a. mahometańską.

 Obrzezalny, dotyczący obrzezania (obrządek o., nóż o.).

 Obrzezanie, Obrzezka, okrojenie, obcięcie wokrąg (u Żydów, Mahometan) skórki napletka; o. Pańskie = w kościele chrześcijańskim: dzień Nowego Roku.

 Obrzezaniec, ten, który jest obrzezany: Żyd, Mahometanin; pogardl., poganin, niewierny; żart., dukat oberznięty.

 Obrzeżać, Obrzeżyć, otaczać obwódką, rąbkiem, lamować.

 Obrzeże, brzeg czego, kołnierz; o. obręczy, wyskok na obręczy koła u wagonu kolejowego, utrzymujący wagon na szynach.

 Obrzeżek, część oberznięta, odkrawek, obrzynek, obrzynki; napletek męski.

 Obrzeżnik, narzędzie walcowate do wyciskania arabesków.

 Obrzeżny, nadbrzeżny.

 Obrzeżyna, kraniec, kres, granica, koniec.

 Obrzęd — p. Obrząd.

 Obrzędowo, uroczyście, ceremonialnie.

 Obrzędowość, formalność obrzędowa.

 Obrzędowy, Obrzędowny, do obrzędów należący, rytualny, ceremonjalny.

 Obrzęk, Obrzęklina, Obrzękłość, miejsce opuchłe, obrzmiałość.

 Obrzękać, Obrzęknąć, obrzmieć, opuchnąć, napuchnąć.