Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/928

 Obsiepać, ostrzępie, zbić, stargać, stratować; o. ś., obszarpać ś.

 Obsiew, Obsiewek, czas zasiewania pola; zasiewanie; miejsce na polu, przypadkiem nie zasiane.

 Obsiewacz, który sieje, siewca.

 Obsiewać — p. dok. Obsiać.

 Obsiewiny, Obsiewki, obchód, uczta, zabawa z powodu ukończonego zasiewu pól, dosiewki; plewy, zostające na przetaku w czasie przesiewania mąki.

 Obsiewka, brzeg grzędy obsianej kwiatami.

 Obsiewny, zdatny do zasiewu, którym sieją; zdatny pod zasiew.

 Obskoczyć, forma nied. Obskakiwać; skacząc, obejść; otoczyć, opaść, obstąpić, osaczyć.

 Obskubać, nied. Obskubywać — p. Oskubać.

 Obskurant, łć., nieprzyjaciel oświaty; człowiek bez nauki, nieoświecony, zacofany.

 Obskurantyzm, łć., dążność przeciwna oświacie, skłonność do podtrzymywania nieuctwa.

 Obskurnie, łć., nędznie, podle, marnie, licho, ubogo.

 Obskurny, łć., ciemnego pochodzenia, podły, pospolity, lichy.

 Obsłona — p. Osłona.

 Obsłuchać, forma nied. Obsłuchiwać; wysłuchać ze wszystkich stron; o. chorego = zbadać go za pomocą słuchu, auskultować; o. ś., nasłuchać ś.; słuchając, otrzaskać ś. z czym, przyzwyczaić się do czego; z powodu częstego obijania ś. o uszy, przestać razić.

 Obsługa, spełnianie pewnych usług przy kim, obsługiwanie, pozostawanie na służbie u kogoś; czeladź służebna, ludzie odbywający przy czym jaką służbę (o. armaty = artylerzyści).

 Obsługacz, posługacz, sługa, służący (forma ż. Obsługaczka).

 Obsługiwać, Obsłużyć, spełniać obowiązki służby względem kogo a. czego; o. gościa, kupującego = spełnić jego życzenie, podawać mu żądany towar.

 Obsmarować — p. Osmarować.

 Obsmażać, Obsmażyć — p. Osmażać.

 Obstach, nm., w górn., ziemia, w której niema rudy.

 Obstać, forma nied. Obstawać; stanąć naokoło czego a. kogo, oblegnąć, otoczyć; wystarczać, utrzymywać ś.; wystarczyć na opasanie dokoła; wytrzymać, wytrwać; stanąć, starczyć za co; wyjść na swoim; dopilnować.

 Obstalować, nm., zamówić, kazać co zrobić.

 Obstalunek, nm. zamówienie (jakiej roboty, towaru); zobowiązanie, aby co było dostarczone a. wykonane.

 Obstawać, forma nied. Obstać; upierać ś. przy czym; bronić kogo, trzymać czyją stronę; nastawać na kogo.

 Obstawiać, forma dok. Obstawić; postawić naokoło, otaczać; ograniczać; w grze hazardownej: stawiać wiele stawek na jedną kartę a. numer; o. ś., nastawiać, postawić wiele dokoła siebie.

 Obstąpić — p. Obstępować.

 Obstetryczny, łć., dotyczący położnictwa, akuszerski.

 Obstetryka, łć., położnictwo, akuszerja.

 Obstępować, forma dok. Obstąpić; stawać naokoło kogo a. czego, otaczać, opadać, opaść w większej ilości, nie dozwolić wyjść.

 Obstrugać, Obstrugiwać — p. Ostrugać, Ostrugiwać.

 Obstrukcja, łć., zatamowanie, utrudnienie przebiegu jakiej sprawy; stawianie jej przeszkód, aby nie doszła do skutku, mitrężenie; w med., o. żołądka = zatwardzenie.

 Obstrukcjonista, łć., poseł w parlamencie, zastosowujący obstrukcjonizm.