Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/939

 Ochybny, omylny, zawodny, niepewny, zwodniczy.

 Ochylać, Ochylić, osłaniać, okrywać, obraniać, ogarniać; nie mówić wprost, mówić z ogródką; o. ś., okrywać ś., osłaniać ś.; pochylać ś. ze wszystkich stron, zniżać ś.; o. ś. prawem = osłaniać ś.

 Ochynąć, narazić na niebezpieczeństwo; wynurzyć, wyprowadzić na jaw; o. ś., ogarnąć ś, odziać ś.; zanurzyć ś., pogrążyć ś.; popaść w niebezpieczeństwo, wynurzyć ś., wychylić ś.

 Ociągać, Ociągnąć — p. Obciągać; we wrzącej wodzie co obgotować, aby ś. po wierzchu ściągnęło (o. mięso); o. ś., zwlekać, namyślać ś., marudzić, bałamucić.

 Ociec — p. Ojciec.

 Ociec — p. Ociekać.

 Ociek, kamienny osad węglanu wapna, tworzący sople i pilastry w skałach wapiennych, stalaktyt; w medyc., opuszczenie ś. krwi w tkankach, opust.

 Ociekać, Ociec, ściekać, spływać kroplami, oblewać ś. naokoło, spływać czym, zalewać ś., broczyć.

 Ociekłość, nabrzmiałość.

 Ociekły, z którego wilgotne części spłynęły; zbroczony; nabrzmiały, krwią nabiegły.

 Ocielać ś., Ocielić ś., rodzić płód (o krowie, łani, łosiu, żubrzycy), wydać cielę.

 Ociemniać, Ociemnić, cieniem otaczać, zacieniać, zaciemniać.

 Ociemniały, ten, kto stracił wzrok, ślepy, niewidomy.

 Ociemnieć, zajść cieniem; stracić wzrok, zaniewidzieć, zostać ślepym.

 Ocieniać, Ocienić, cieniem osłaniać, zacieniać, okrywać, otaczać; przen., zachmurzać, zasępiać.

 Ocieplać, Ocieplić, ciepłym czynić, ogrzewać; o. ś. a. ociepleć = ciepłym ś. stawać, ogrzewać ś.; jak ś. o-i = nigdy.

 Ocierać, Obcierać, forma dok. Otrzeć, Obetrzeć; wkoło, wszędzie wycierać; wycierając co ścierać, ścierając zgładzać, niszczyć; tarciem zdzierać, obszarpywać, rozraniać; o. ś., wycierać sobie co, wycierać sobie jaką część ciała; tarciem niszczyć ś., ścierać ś.; dotykać kogo; o. ś. o kogo = być blizkim kogo a. czego, potrącać kogo a. co, mieć z kim luźny stosunek, spotykać; kształcić ś., nabierać ogłady, polerować ś. przez obcowanie z kim.

 Ocierki (-ek), opiłki.

 Ocierniać, Ociernić, cierniem otaczać; opasywać płotem z ciernia.

 Ociesać, Ociesywać — p. Ociosać, Ociosywać.

 Ociężale, powoli, niechętnie; zwolna, ciężko, z trudem.

 Ociężałość, ciężkość, nieruchawość, lenistwo.

 Ociężały, obarczony, obładowany, obciążony; ciężki, nieochoczy, powolny, nieruchawy, z trudem dokonywany, leniwy.

 Ociężeć, stać ś. ciężkim, ociężałym, powolnym, leniwym, zniedołężnieć.

 Ocinać — p. Obcinać.

 Ocinek, pień odciętego drzewa; cząstka odjęta o. całości, np. gałązka o. drzewa.

 Ocios, kloc z gruba obrobiony.

 Ociosywać, Ociesywać, forma dok. Ociosać, Ociesać; obcinać, okrzesywać, odcinać części naokoło, obrabiać naokoło ostrym narzędziem (toporem, siekierą).

 Ocisk, przetarta rana, sedno; owrzodzenie z odciśnienia.

 Ociupina, Ociupinka, drobna cząsteczka, odrobina.

 Ocknąć, forma nied. Ocykać; obudzić; o. ś. obudzić ś.

 Ocknięty, Ockniony, ten, który ś. przebudził, przebudzony.

 Oclenie, nm., naznaczenie ilości opłaty, cła.