Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/947

rą statek był przywiązany do pala na lądzie.

 Odcyfrowywać, Odcyfrować, nm., odczytywać to, co napisane znakami a. cyframi tajemniczemi; odczytywać pismo niewyraźne.

 Odcyrklować, łć., odmierzyć cyrklem, określić cyrklem.

 Odczadzieć, wrócić do zmysłów po oczadzeniu.

 Odczarowywać, forma dok. Odczarować; odżegnać czary, odżegnywać, zdjąć urok; pozbawić ułudy, czaru, rozczarować; o. ś., rozczarować ś., pozbyć ś. uroku, sprawianego przez kogo a. co.

 Odczepiać, forma dok. Odczepić; przyczepione odejmować, odpinać, odwiązywać; o. ś., odwiązywać ś., odrywać ś., odpinać ś.; odłączać ś.; o. ś. od kogo, uwolniać ś. od niego, pozbyć ś. go, zostawić kogo w spokoju; odchodzić, odstępować, wynosić ś.; uwalniać ś., pozbywać ś.

 Odczepne (-ego), dodatek udzielony komuś, żeby ś. odczepił; dać komu co o-ego a. na odczepkę = żeby uwolnić ś. od natręta.

 Odczerniać, forma dok. Odczernić; pozbawiać barwy czarnej.

 Odczesywać, forma dok. Odczesać; czesząc odczyszczać, odłączać co od czego za pomocą czesania; odgarniać włosy grzebieniem albo szczotką.

 Odczęstować, poczęstować wzajemnie.

 Odczłowieczać ś., forma dok. Odczłowieczyć ś.; pozbywać ś. cech ludzkich, przestać być człowiekiem.

 Odczopować, otworzyć beczkę przez wyjęcie czopa, odszpuntować.

 Odczucie, odebranie wrażenia, uczucie wzajemne, zrozumienie czego sercem; reakcja psychologiczna na wrażenie świata zewnętrznego.

 Odczuwać, dok. Odczuć; odbierać wrażenia świata zewnętrznego; współczuwać, brać co do serca, mieć litość; o. ś., odczuwać siebie, odczuwać ś. wzajemnie.

 Odczuwalny, dający ś. odczuć.

 Odczuwanie, rozumienie czego sercem, współubolewanie.

 Odczyn, manipulacja chemiczna, mająca na celu sprawdzenie własności jakiego ciała, oddziaływanie reakcji; odczynienie czarów, sposób zabobonny niweczenia wpływu czarów.

 Odczyniać, forma dok. Odczynić; odrabiać, naprawiać, odwoływać; wetować, nagradzać, odpłacać ś., odwdzięczać ś., odwzajemniać ś.; oddziaływać; odczarować (urok, chorobę).

 Odczynnik, ciało chemiczne, używane do wykrywania innych ciał, reaktyw.

 Odczyszczać, forma dok. Odczyścić; robić nanowo czystym, starannie czyścić, odświeżać przez czyszczenie.

 Odczyt, to, co ś. czyta publicznie dla wyłożenia jakiej nauki, jakiego przedmiotu; prelekcja, wykład.

 Odczytywać, forma dok. Odczytać; czytać kilkakrotnie, czytać komu, czytać o. początku do końca, zwłaszcza głośno; dochodzić zrozumienia pisma, odcyfrowywać.

 Oddać — p. nied. Oddawać.

 Oddal, dalekość, dal, oddalenie.

 Oddalać, Oddalić, dalej odsuwać, usuwać w dal; odprawiać, wymawiać miejsce, dawać dymisję; odpędzać, usuwać, odtrącać; odprawiać z niczym, pozostawiać bez skutku; o. ś., usuwać ś. w dal; odchodzić, odjeżdżać, ustępować, porzucać służbę, odchodzić ze służby.

 Oddalony, ten, którego oddalono a. który ś. sam oddalił; daleki, odległy.