Budżet, ang., projekt i wykaz zamierzonych rocznych wydatków i dochodów, preliminarz.
Bufa, fr., ozdoba ubrania, uszyta w ten sposób, jakby była wydęta (fig.).
Bufet, fr., osobny stół, zastawiony napojami i przekąskami; pokój, w którym taki stół stoi; kredens; miejsce, gdzie się czasowo sprzedają jadła i napoje; stół sklepowy.
Bufetowa, sprzedająca przekąski i napoje przy bufecie w restauracji, kasjerka przy bufecie.
Bufiasty, od Bufa: obszerny; rękawy bufiaste, buchaste, wydęte.
Bufon, fr., komik w operze; błazen, śmieszek; pyszałek śmieszny, blagier, samochwał, fanfaron.
Bufonada, Bufonerja, błazeństwo, pyszałkowatość śmieszna, samochwalstwo, blaga, nadętość.
Bufonować, pleść lub robić błazeństwa.
Bufor, nm., zderzak: przyrząd sprężysty w kształcie krążka do łagodzenia uderzeń wagonu o wagon (fig.).
Bugzować hol., ciągnąć okręty małemi statkami, holować.
Buhaj, byk, stadnik.
Bujać, unosić się w powietrzu, latać, nadużywać swobody, fruwać; krążyć, biegać; podróżować, jeździć dla przyjemności; hulać, broić, dokazywać; rozkoszować się, marzyć, latać, wzbijać się duchem ponad ziemię, roić, fantazjować; B. w obłokach = marzyć o ideałach, nie licząc się z rzeczywistością; bujno wyrastać, krzewić się (o roślinach); huśtać, chwiać, kołysać; B. się, huśtać się, kołysać ś.
Bujak, młody byczek, buhajek.
Bujan, piwonja.
Bujność, żyzność; bujny wzrost; przen. B. wyobraźni = bogactwo wyobraźni.
Bujny, żyzny, obfity, plenny, urodzajny; wybujały, rozrosły; bogaty; przen. B. styl = kwiecisty, bogaty w porównania i zwroty.
Buk, wysokie drzewo z rodziny baziowych, o liściu kulisto-podłużnym, wydające bukiew (fig.).
Bukat, byczek, ciołek, skóra z niego.
Bukieciarstwo, sztuka układania bukietów.
Bukiet fr.,. wiązanka kwiatów, ułożonych w jeden pęk: równianka; zapach, aromat; zapach właściwy winu; w myśl. ogonek u sarny i jelenia.
Bukiew, buczyna, owoc drzewa bukowego, bukowa żołądź.
Bukinista, fr., antykwarjusz, handlujący używanemi książkami.
Bukłak, tur., worek skórzany do przewożenia płynów (wody, wina).
Bukolika, gr., pieśń pasterska, sielanka: idylla.
Bukować, oczyszczać koniczynę z plewy lub jęczmień z wąsów.
Bukowina — p. Buczyna.
Bukownik, przyrząd do oczyszczania koniczyny.
Buksa, Buks, nm., rura żelazna wewnątrz piasty u koła; obręcz żelazna około czopów, refa do spajania dwóch rur od wody (fig.).
Bukskin, ang. rodzaj tkaniny wełnianej na ubrania męskie.
Buksować, zakładać buksy.
Bukszpan, nm., drzewko lub
