Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/952

jakim instrumencie tyle, ile było przeznaczone; przedstawiać, odtwarzać rolę, sztukę na scenie; udawać, podszywać ś. pod jaką osobę; o. ś., wetować przegraną, wygrywać napowrót.

 Odgryzać, forma dok. Odgryźć; odkąsywać co zębami; przegryzać uwiąż i uwalniać ś.; odcinać ś., opędzać ś. zębami; przen., nie dać żartować z siebie, napaść słowną słowami odpierać; poprawiać ś. na zdrowiu a. majątku, wzmagać ś., dźwigać się.

 Odgryzek, część odgryziona, ugryzek.

 Odgryźć — p. nied. Odgryzać.

 Odgrzebywać, forma dok. Odgrzebać; grzebiąc, kopiąc odgarniać, odrzucać; odkopywać, wykopywać, grabiąc, wydostawać co; dokopywać ś. czego, grabiąc natrafiać na co; rozgrzebywać, rozkopywać; przen., odnajdywać coś zagubionego, już zapomnianego, już nieznanego, wydostawać, wyciągać na jaw, wyszperać.

 Odgrzewać, forma dok. Odgrzać, Odegrzać; co było ciepłe i ostygło, nanowo ogrzewać, przygrzewać, zagrzewać; o. ś., ogrzewać ś. powoli, ocieplać ś. stopniowo; o. jakie opowiadanie = wznawiać, powtarzać rzecz dawną, jako niby nową, przypominać: o. ś., ocieplać ś., rozgrzewać ś.

 Odgrzewany, ogrzany nanowo; o. dowcip = dawny, stary, powtarzany wielokrotnie, oklepany.

 Odgrzmiewać, forma dok. Odgrzmieć; odpowiadać gromem na grom, grzmotem na grzmot.

 Odhaczać, dok. Odhaczyć; odczepiać, odpinać od haka, zdjąć z haka.

 Odhartowywać, forma dok. Odhartować; pozbawiać hartu, miękczyć, wydelikacić.

 Odhodowywać, dok. Odhodować; odchowywać, odkarmiać; o. ś., odchować ś., odkarmić się.

 Odhukiwać, forma dok. Odhuknąć; odpowiadać hukiem na huk; odkrzykiwać.

 Odhuknąć — p. nied. Odhukiwać.

 Odjadać, forma dok. Odjeść; jeść to, co ś. zaniedbało zjeść; nasycać ś., najadłszy ś. do syta, przestawać jeść; jedzeniem kwitować z czyjej należności a. z pożyczonych komu pieniędzy; odgryzać co o. czego i jeść; gryząc niszczyć, wyjadać; odżywiać ś., zjadać czyjąś cząstkę; odprawiać, odbywać co przez jedzenie; o. ś., odgryzać ś., odkąsywać ś.; przen., odcinać ś., na napaści słowne napaściami odpowiadać; poprawiać ś. na zdrowiu, przychodzić do siebie, odżywiać się.

 Odjazd, opuszczenie jakiego miejsca końmi i wozem, odjechanie, wyjazd; ruszenie pociągu kolejowego.

 Odjąć — p. nied. Odejmować.

 Odjechać, forma nied. Odjeżdżać; opuścić jakie miejsce końmi i wozem, wyjechać, pojechać, odpłynąć; o. kogo = zostawić kogo, osamotnić.

 Odjemek, ułamek, kawałek, okruch.

 Odjemna, liczba większa, od której odejmujemy drugą mniejszą liczbę, zwaną odjemnikiem.

 Odjemnik, liczba, którą odejmuje ś. od drugiej liczby, zwanej odjemną.

 Odjeść, forma nied. Odjadać; odgryźć; jedzeniem umorzyć, odwetować należność, dług czyj; o. ś., nasycić ś., zadowolić ś.; nie móc ś. o. czego = nie móc ś. nasycić, nie móc oderwać ś. od jedzenia z powodu że smaczne; przen., poprawić ś. na zdrowiu, przyjść do siebie.

 Odjeżdżać — p. dok. Odjechać.

 Odjeździć, odrobić co jeżdżeniem w jakim interesie, odbyć jazdę naznaczoną.