krzew z rodziny ostromleczowatych, o drobnym listku zawsze zielonym (fig.).
Buksztele nm., łuki ze zbitych desek, na których muruje się sklepienie, krążyny (fig.).
Bukwica, roślina zielna leśna, o kwiatach purpurowych, o własnościach leczniczych.
Bulba prow., kartofel.
Bul, bul! odgłos głośnego łykania płynów, odgłos wydobywania się powietrza z wody podczas wylewania jej z butelki; bulgotanie.
Buldeneż fr., gatunek kaliny zwyczajnej, śnieżek (fig.).
Buldog, ang., gatunek psa o krótkiej grubej mordzie, zwanego pijawką (fig.); gatunek rewolweru o krótkiej lufie.
Buletyn, zawiadomienie, p. Biuletyn.
Bulgotać — p. Bełkotać.
Bulimja, chorobliwa żarłoczność, wilczy głód.
Buljon, fr., zupa wygotowana z mięsa lub z kości; rosół; masa z mięsa wygotowana i ostudzona.
Buljony, fr., złote tub srebrne kręcone frendzle u szlif wyższych oficerów (f.).
Bulka, bańka płynu wydęta powietrzem, pęcherzyk.
Bulla, łć., kulista pieczęć przyczepiona do ważnych dokumentów; postanowienie, dekret papieski, list lub odezwa papieska na pergaminie z taką pieczęcią.
Bulwa łć., zgrubiała część łodygi podziemnej niektórych roślin; nazwa rośliny słonecznik bulwowy albo topinambur, której bulwy korzeniowe są jadalne (f.).
Bulwar, fr., obszerna ulica spacerowa w mieście lub dokoła miasta, wysadzana drzewami.
Bulwark, nm., zabezpieczenie brzegów rzeki za pomocą drzewa albo kamieni; nadbrzeże.
Bulwiczka, roślina z rodzaju złotogłowowotych, o bulwach jadalnych.
Buła, duża bułka (chleba).
Bułanek, koń maści bułanej.
Bułany tat., barwy, maści jasnokawowej (o koniu), izabelowatej.
Bułat, tur., stal, szabla turecka z wybornej stali, wązka u rękojeści, szeroka ku końcowi (fig.).
Buława, tat., maczuga, gruby kij z sękiem na końcu; krótka laska ozdobna z gałką na końcu, jako znak władzy hetmańskiej (fig.); przen. urząd hetmański, godność hetmańska.
Bułka, fr., chleb biały pszenny, okrągły lub podługowaty (patrz:
