kajzerka, mularka, parka); bochen, bochenek.
Buły, blp., krzemionka lub wapień w postaci gałek, bochenków, znajdowana w pokładach ziemi.
Buncik, wiązka, pęczek, sznurek (korali, jedwabiu) (fig.).
Bunda, długie wierzchnie ubranie mężczyzn (fig.), burka, burnus.
Bunt, nm., rokosz, powstanie przeciw władzy prawej, spisek; mendel = 15 sztuk; wiązka, zwój; B. (w budownictwie, drzewo trzymające belki albo krokwie; (w statku) = szpągi trzymające belki w poprzek, rozpora.
Buntować, do buntu podbudzać, namawiać do powstania przeciw władzy prawej; wichrzyć, podbechtywać, podbudzać, podjudzać, poduszczać: B. się, burzyć się, bunt podnosić przeciw komu lub czemu, stawać się nieposłusznym.
Buntowniczy, przym. od Bunt; głoszący bunt; podnoszący bunt, podniecający do buntu; należący do buntu, lub do buntowników; niesforny, buntujący się, występujący przeciw czemu, burzliwy, skłonny do buntu, oporny.
Buntownik, powstający przeciw władzy, podnoszący przeciw niej oręż, rokoszanin, wichrzyciel, bunt podnoszący albo podbudzający do niego.
Buńczuczny, przym. od Buńczuk; mający prawo używania buńczuka; strojny, okazały, pokaźny; czupurny, napuszony, junacki, wyzywający, zawadjacki.
Buńczuczyć się, junaczyć się, śmiałkować, zuchować, nadymać się, puszyć się.
Buńczuk, tat. sztandar turecki składający się z ogona końskiego zawieszonego na szczycie drążka (fig.), jako znak godności baszy tureckiego.
Buńdziuczyć się, p. Buńczuczyć się.
Bura, połajanie, wymówka, zburczenie, reprymanda, napomnienie, wybuzowanie.
Buraczany, od Burak (sos, nać, kolor).
Buraczarka, maszyna do wykopywania buraków z ziemi.
Buraczki, potrawa z buraków; na Litwie barszcz.
Buraczkowy, barwy buraka, ciemno-czerwony.
Burak, śłć., roślina o dużym mięsistym jadalnym korzeniu (fig.).
Burczeć, jdtl., Burknąć, (kogo), łajać, strofować, fukać, gniewać się, dać burę; mruczeć, mamrotać, bąkać pod nosem, kruczeć (w brzuchu).
Burczymucha, mrukajło, zrzęda, gdera, człowiek gniewliwy, udający zucha.
Burda, fr., kłótnia, hałaśliwe zajście, awantura uliczna, rozruch, zamieszanie, bijatyka; kłótliwy, awanturnik, kłótnik, warchoł.
Burdać się, leniwie się brać do czego, guzdrać się.
Burdel fr., dom publiczny, dom nierządu, zamtuz.
Burdon, rodzaj piszczałki w organach i głos wydawany przez nią; głos nizki, huczący w lirze, w dudach.
Burdonet, fr., czopek z szarpi z nitką w pośrodku, przykładany do rany; tampon.
Burdumbas — p. Burdon.
Burg, nm., gród, zamek obronny.
Burgos, rodzaj czcionek mniejszych od garmontu, a większych od petitu.
