Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/978

 Odziemek, Odziomek, najniższa, najbliższa korzeni cześć pnia drzewnego; część korzeni nad powierzchnią ziemi, najniższa część źdźbła roślinnego; człowiek nizkiego wzrostu.

 Odziemny, przym. od Odziemek; od ziemi, dolny, spodni.

 Odzienie, to, co człowiek na siebie wdziewa, odzież, szata, suknia, ubranie.

 Odzierać, forma dok. Obedrzeć; zrywać kawałkami, naokoło zdzierać; pozbawiać zwierzchniej części czego zdzieraniem, łupić, rabować, zdzierstwem wyrywać; o. ś. wzajemnie, dopuszczać ś. łupieży, wydzierać jeden drugiemu mienie; o. ubranie = niszczyć je przez użycie.

 Odzierca, łupieżca, rabuś.

 Odzierżać, forma dok. Odzierżyć; otrzymywać, posiąść, osiągnąć.

 Odziewać, forma dok. Odziać; nakrywać, okrywać; przywdziewać, wdziewać co na kogo, oblekać, ubierać; karmić kogo i o. = dawać mu jadło i ubranie; o. ś., okrywać ś., przykrywać ś., oblekać ś.; ubierać ś., przyodziewać ś.

 Odzież, odzienie, ubranie, ubiór, suknia, szata.

 Odziębiać, forma dok. Odziębić; odmrażać, uszkadzać przez zimno.

 Odziębnąć, zostać przejętym zimnem, przeziębnąć, odmarznąć, zmarnąć.

 Odziobać, dziobiąc uszkodzić, obrać, ogołocić.

 Odziomek — p. Odziemek.

 Odzipnąć, westchnąć, odetchnąć; wytchnąć, wypocząć.

 Odzłocić, powtórnie pozłocić, odświeżyć na czym pozłotę; skończyć złocenie, pozłocić dokładnie.

 Odzmysłowić, pozbawić cech zmysłowości, uduchownić; o. ś., stracić cechy zmysłowości, uduchownić ś.

 Odznaczać, forma dok. Odznaczyć; robić znaki, wykreślać znakami, oznaczać, zaznaczać; wyróżniać, wyodrębniać; o. ś., odbijać ś. znakami; uwydatniać ś., zarysowywać ś., być widocznym, odstawać; wyróżniać ś., celować czym, posiadać co, wykazywać co (o. ś. zdolnościami, pilnością); wyróżniać ś. zaszczytnie, słynąć, wsławiać ś. (o. ś. na wojnie, w literaturze).

 Odznaczenie, nakreślenie planu; zarys, cecha, znak odróżniający; wyróżnienie ś; zdać egzamim z o-em = celująco.

 Odznaczyć — p. nied. Odznaczać.

 Odznaka, znak, po którym można odróżnić dwa przedmioty; cecha, znamię.

 Odzwierciedlać, forma dok. Odzwierciedlić; odbijać jakby w zwierciedle; przen., przedstawiać, odtwarzać; o. ś., odbijać ś., jak w zwierciedle; przen., przedstawiać ś., wyrażać ś., zaznaczać ś., uwydatniać ś.

 Odzwierzęcać, wyprowadzać ze stanu zwierzęcości.

 Odzwyczajać, forma dok. Odzwyczaić; oduczać, odwodzić od nałogu; o. ś., odwykać, pozbywać ś. nałogu, oduczać ś. czego złego.

 Odzyskiwać, forma dok. Odzyskać; przychodzić znowu do posiadania czego, otrzymywać napowrót, cieszyć ś. z powrotu czego (o. zdrowie, siły).

 Odzywać się, forma dok. Odezwać ś.; odpowiadać na wołanie, na głos czyj; dawać znać o sobie, dawać ś. słyszeć; przemawiać krótko, powiedzieć, rzec; o. ś. do kogo = zwracać do niego swoje słowa; nie o-aj ś. = siedź cicho, nie mów; dawać ś. odczuwać, pociągać za sobą pewne skutki; o. ś. o co = zgłaszać ś., upominać ś., ubiegać ś. o co; odwoływać ś., apelować; odbijać ś., rozlegać ś. (o głosie); przypominać ś., odnawiać ś., powracać;