Burgrabia, Burgraf nm., dawniej naczelnik wojenny grodu; B. a. Murgrabia, zawiadowca, dozorca pałacu, zamku, szkoły.
Burka, wierzchnie pilśniane okrycie męskie z kapturem, zrobione z grubego materjału, bunda.
Burknąć, p. Burczeć.
Burkotać, burczeć, kruczeć (w brzuchu); bulgotać.
Burleska, wł. lekki utwór sceniczny, farsa ze śpiewami i tańcami, krotochwila; rodzaj tańca.
Burłak, włościanin ruski nie posiadający roli, a wędrujący za robotą.
Burmistrz nm., naczelnik miasta, najpierwszy miejski urzędnik, prezydent miasta.
Burmistrzować, sprawować urząd burmistrza: przen. usiłować przewodzić, rozporządzać się nieprawnie, narzucać swoje kierownictwo, imponować, rozbijać się.
Burnus, arab.,, rodzaj długiego okrycia, peleryny, szerokiej u dołu, niekiedy z małym kapturem.
Bursa, łć., konwikt, pensjonat dla ubogiej uczącej się młodzieży; B. kupiecka = giełda.
Bursz, nm., student uniwersytetu niemieckiego; młodzieniec zuchowaty, junakowaty, awanturnik, hulaka, pyszałek.
Burszować, zachowywać się jak bursz, udawać junaka, przybierać lekceważące obejście, zacięcie, ton, minę; rozbijać się, hulać, birbantować, zadawać szyku.
Bursztówka nm., gatunek jabłka, drzewa i owocu.
Bursztyn, nm., gatunek kopalnej żywicy stwardniałej.
Bursztynek, gatunek ślimaka.
Bursztynowiec, p. Styrakowiec.
Burt, nm., bramowanie, listwa, galon: B. okrętowy, p. Burta.
Burta, nm., bok statku albo łodzi; brzeg kanału, rowu.
Burtnica, ława wzdłuż brzegu łodzi, po której chodzą flisacy; granitowy brzeg chodnika, kanału; bal do obijania ścian statku wodn.
Bury, łć., barwy ciemno-szarej.
Burza, gwałtowny wicher, nawałnica, deszcz z wichrem; przen. zamieszki, walka, zaburzenie, wzburzenie, niepokój.
Burzan, wysokie zarośla zielne z rodzaju łopianów i ostów (na stepach ukraińskich), zielsko.
Burzliwy, obfity w burze, nawalny: burzący się, niespokojny, pełen niepokojów; B. człowiek = popędliwy, gwałtowny, warchoł, awanturnik, wichrzyciel.
Burzyciel, podburzający, podbechtujący do niepokojów; burzący, niszczący, rujnujący, wichrzyciel.
Burzyć, rozwalać, niszczyć; mącić, bełtać; podburzać, rujnować, poduszczać; wichrzyć, sprawiać zaburzenie, wytwarzać ferment; B. się, być burzliwym, mącić się; buntować się, jątrzyć się, wzburzać się; wrzeć, kipieć; fermentować, robić, musować.
Burzyświat, człowiek pochopny do burzenia, do zmieniania i wywracania wszystkiego; duch niespokojny, wichrzyciel.
Burżuazja, fr., mieszczaństwo, stan miejski, stan trzeci; przezwisko dawane ludziom zamożniejszym, żyjącym z kapitału, przemysłu i handlu, przeciwstawiającym swoje interesy interesom ludu.
Burżuazyjny, przym. Burżuazja.
Busi, nieodm. prow., całus, pocałunek: dać busi = pocałować: zrobić busi = przesłać ręką całusa.
Busola, fr., kompas morski, przyrząd z igłą magnesową ruchomą, osadzoną na sztyfciku w pośrodku tarczy, na której jest róża wiatrów (fig.)
