Ogrodniczka, dziewczyna, używana do posług ogrodniczych, sadowniczka; kobieta, zajmująca ś. ogrodnictwem; żona ogrodnika; kobieta, sprzedająca produkty ogrodnicze (warzywa, jarzyny, owoce).
Ogrodniczy, dotyczący ogrodu a. ogrodnika.
Ogrodnik, ten, co zakłada ogrody i pracuje umiejętnie nad ich utrzymaniem; biegły w sztuce ogrodniczej, sadownik; człowiek,; sprzedający na targu produkty ogrodnicze (warzywa, jarzyny, owoce i t. p.).
Ogrodowizna, produkty ogrodowe, zwłaszcza jarzyny i warzywa.
Ogrodownictwo — p. Ogrodnictwo.
Ogrodowy, dotyczący ogrodu; rośliny o-e = rosnące w ogrodzie; rzecz., ogrodnik, sadownik.
Ogrodzenie, dokonana czynność grodzenia, ogradzania, zrobienia płotu, parkanu naokoło czego; parkan, mur, otaczający co; o. żywe, samorodne = żywopłot; o. martwe a. sztuczne = płot, parkan, sztachety, mur.
Ogrodzić — p. nied. Ogradzać.
Ogrodziec — p. Ogrójec.
Ogrodzieniec, miejsce ogrodzone, ogród; p. Ogrójec.
Ogrom, wielkość, rozległość, mnóstwo, wielka ilość, przeważająca ilość, olbrzymie rozmiary; nawał, wielki napływ.
Ogromnie, bardzo, niezmiernie, nadzwyczaj, bez miary, w olbrzymiej ilości, w wysokim stopniu, okropnie, strasznie; niemało, niepomiernie; uderzająco, zadziwiająco; ogłuszająco, wrzaskliwie, bardzo głośno.
Ogromnieć, stawać ś. ogromnym, nabierać rozmiarów olbrzymich.
Ogromny, bardzo wielki, nadzwyczajny, nader liczny, straszny, przerażający, okropny; olbrzymi, kolosalny, niezmierny; potężny, grzmiący, ogłuszający, hałaśliwy, donośny.
Ogród, miejsce ogrodzone, zajęte pod drzewa, zioła, kwiaty, warzywo, a zarazem urządzony do przechadzki, opatrzony wygodnemi ścieżkami, cienistemi alejami i ławeczkami do siedzenia.
Ogródek, niewielki ogród; restauracja w ogrodzie z muzyką, ze sceną do przedstawień teatralnych; teatr w ogrodzie, grywający latem operetki, farsę itp.: o. freblowski = zakład naukowy dla małych dzieci, według metody Fröbla: zajęcia ręczne, wspólne zabawy w połączeniu ze śpiewem chóralnym i t. p.
Ogródka, omawianie, owijanie słów w bawełnę, wyrażanie ś. oględne; mówić bez o-i = wprost, prosto z mostu, wręcz, bez ceremonji.
Ogródkowy, odnoszący ś. do ogródka, znajdujący ś. w ogródku (teatrzyk o.); nie mówiący wprost, wymijający.
Ogrójec, ogród; o. oliwny = ogród, w którym pojmano modlącego ś. Chrystusa; miejsce ogrodzone przy kościele.
Ogrudzać się, dok. Ogrudzić ś.; biegając po ostrej grudzie, podbijać ś., kaleczyć sobie nogi.
Ogrywać, dok. Ograć; doskonalić nowy instrument muzyczny graniem na nim; częstym graniem sprawiać, że coś spowszednieje; grą hazardowną przyprawiać kogo o stratę pieniężną; o. ś., o instrumencie muzycznym: przez granie doskonalić ś.; o człowieku: ogołacać ś. wzajemnie z pieniędzy przez grę.
Ogryzać, dok. Ogryźć; objadać, gryząc obkąsywać wokoło, obskubywać zębami; o. ś., kąsać ś. nawzajem, kłócić ś., wadzić ś.
Ogryzek, kawałek objedzony,
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/987
Ta strona została przepisana.