Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 1.djvu/99

Ta strona została skorygowana.

Buszka rz. ż., wózek dwukołowy, podpierający grządziel pługa, płóz przy pługu, słupice, przodek pługa, półwozie.

Buszować, przewracać, przerzucać, szukać bezładnie, przetrząsać bez porządku, robić nieporządek, gospodarować jak u siebie; hulać, dokazywać, rozrzucać się, awanturować się, hałasować, rozbijać ś.

But fr., obuwie z cholewami; przen. B-y komu szyć, oczerniać, dołki pod kim kopać, stołka przystawiać; B-y zedrzeć = zabiegać napróżno; psu na B-y ś. nie zdało = na nic; bez B. chodzić = być w biedzie.

Buta, zarozumiałość, pycha, chełpliwość, hardość, wynoszenie się nad innych, próżność, nadętość.

Butelp. Butla.

Butelka, fr., naczynie szklane do płynów z wazką szyjką, flasza; przen. trunek; B. lejdejska: przyrząd do zbierania elektryczności w większych ilościach (fig.).

Butelkować, ściągać płyn z beczki w butelki, przelewać z beczki w butelki.

Butelkowy, przym. od Butelka: piwo butelkowe = z butelki (nie z beczki).

Butersznyt, nm., bułeczka lub kromka chleba, nasmarowana masłem i nałożona plasterkiem mięsa, sera i t. p.

Butla, duża butelka, gąsior.

Butny, pyszny, hardy, dumny, wyniosły, nadęty.

Butonierka fr., dziurka od guzika u surduta, w którą się wkłada kwiatek lub sztuczna rozetka; maleńka flaszeczka z wodą i kwiatkiem zakładana w dziurkę od guzika, przypinek.

Butryn, tęgi, tłuścioch.

Butwieć, próchnieć, gnić; przen. tracić energję, siłę, marnieć, usuwać się przez czas dłuższy od szerszej działalności; śniedzieć, pleśnieć, psuć się.

Butyryna, gr., kwas masłowy.

Buza tat., rzadkawa kaszka mączna, zacierka, breja.

Buza, wymówka, bura, reprymanda.

Buzdygan, tur., broń podobna do buławy lecz z gałką podłużnie karbowaną, osadzona na krótkiem drzewcu, dawniej używana jako oznaka niektórych stopni wojskowych (fig.).

Buzia, Buziak, gębusia, twarzyczka, policzki, usta; całus, pocałułunek; buzi dać, pocałować się; wart B-i, wyborny, smaczny.

Buzować, wybuzować, dawać burę, łajać, besztać wykrzyczeć: B. się, gwałtownie się palić, silnie gorzeć, buchać.

By, przysł. ograniczający, przynajmniej, choć, aby tylko; by, przysł. porównawczy, jak, jako, niby, jakby, jak gdyby.

By, sp., aby, iżby, ażeby; oby, gdyby, żeby, bodaj; jakby, jak gdyby; jeśliby, gdyby; choćby, chociażby, gdyby nawet; byleby; jakoby.

Byczeć, nabierać wyglądu byka.

Byczek, Byś, zdr. od Byk.

Byczek, głowaczek, gatunek rybki, zjadającej ikrę ryb innych.

Byczy, od Byk; B. głos, gruby, huczący głos; gruby, tęgi, nasrożony.

Byczyna, Bykowina, mięso z byka, z wołu; skóra z byka, z wołu, (wyprawiona).

Być, (jestem, byłem, będę, bądź), istnieć, egzystować, trwać, znajdować się na świecie; stawać się, zdarzyć się; przyjść, przybyć, znaleźć się; zostać, stać się; mieć się, wynikać, dziać się, należeć, starać się, wystarczyć (używa się jako sł. posiłkowe przy czasownikach);