Okosić, skosić dookoła.
Okosmacieć, stać ś. kosmatym, obrosnąć włosami.
Okostna, Okostnia, błona, pokrywająca kości.
Okostny, Okostniowy, dotyczący okostny.
Okoślawić, uderzeniem okulawić.
Okowa, okucie; w lm., o-y = kajdany, pęta, łańcuchy; przen., niewola.
Okować — p. Okuć.
Okowiciany, przym. od Okowita.
Okowita, łć., alkohol raz tylko dystylowany, gorzałka, wódka prosta.
Okoźlić ś., o kozie: urodzić koźlę; oparkocić się.
Okólnik, pismo zawiadamiające o czym, obiegnik, list okólny, cyrkularz, uniwersał; miejsce ogrodzone w pobliżu chaty, zostawione dla i inwentarza; kawał łąki, otoczony ogrodzeniem, gdzie pasą ś. konie i bydło (fig.); ulica, okalająca pewną ilość domów.
Okólny — p. Okolny.
Okół, koło, obwód, okrąg; miejsce, murem a. płotem obwiedzione, okolone, zagroda, podwórze; stodoła, obora; grono, orszak; w o., na o., przysł., na wszystkie strony, ze wszystkich stron, dokoła, w krąg.
Okółek, otoczenie, to, co okrąża, otacza, opasuje, obwódka, lampas; w bot., kilka liści, wychodzących z jednego węzła rośliny (2 fig.).
Okółkowy, przym. od Okółek; rośliny o-e — p. Baldaszkowe.
Okpić — p. nied. Okpiwać.
Okpisz, Okpis, oszust, szachraj, szalbierz, wydrwigrosz; pójść na o. = w celu okpienia, oszukania.
Okpiwać, dok. Okpić; zwodzić, oszukiwać, oszachrowywać, ocyganiać, wydrwiwać, podchodzić; okpić ś., oszukać ś., zawieść ś., rozczarować ś., dać ś. podejść.
Okraczać, dok. Okraczyć; otaczać, okalać, okrążać, obiegać, osaczać; przekraczać przez co, przestępować, przechodzić co okrakiem; siadać naczem, jak na koniu, obejmować widłami nóg; obkładać warunkami, uwarunkowywać.
Okradać, dok. Okraść; zabierać, przywłaszczać tajemnie cudzą własność, kraść, ograbiać.
Okraina, miejsce pograniczne, kraniec, kresy.
Okraj, krawędź, brzeg, kraniec.
Okrajać, Okrawać — p. Okroić.
Okrajec, okrawek, kawałek, skrawek; kromka chleba.
Okrajek — p. Okrawek.
Okrajka — p. Krajka.
Okrakiem, przysł., rozkraczając nogi, obejmując nogami siedzenie; chodzić o. (o dzieciach) = opierając ś. nogami i rękami.
Okrapiać, dok. Okropić; kropić naokoło, skrapiać.
Okrasa, tłustość, którą zaprawiają jedzenie, omasta; ozdoba, upiększenie; masa tłusta, zostająca po wywarzenia ługu potażowego, surowiec; potaż kotłowy.
Okraszać, dok. Okrasić; zaprawiać tłustością (masłem, słoniną, śmietaną), omaszczać; zdobić, uświetniać, upiększać, krasić; pozorować, maskować; o. ś., upiększać ś., ozdabiać ś.
Okraść — p. nied. Okradać.
Okratować, opatrzyć kratami (o. okno).
Okratowanie, kraty, któremi jaki otwór jest zaopatrzony.
Okrawać, dok. Okrajać, Okroić;
