mysłu co robiący lub zrobiony; błahy marny, próżny; nietrwały, znikomy, przemijający, zmienny; czujny, baczny, ostrożny.
Płocica — p. Płoć.
Płocicowate, rodzina ryb członkopromiennych.
Płociczka, zdr. od Płocica.
Płocioleszcz, gatunek ryby karpiowatej (fig.).
Płoć, ryba brzuchopłetwa, karpiowata, płotka, płocica, krasnogłazka (fig.).
Płodność, urodzajność, żyzność; zdolność wydawania licznego potomstwa, mnożność.
Płodny, wydający liczny płód, obfity w płód; zdolny do płodzenia, mnożny, plenny; urodzajny, wydający w obfitości owoce, plony, żyzny; wiele tworzący, obfity: wyobraźnia p-a, umysł p., autor p.
Płodorodny — p. Płodny.
Płodowy, przym. od Płód; zostawiony na płód, rozpłodowy; błony p-e = otaczające płód.
Płodoziemny, dotyczący płodów ziemnych.
Płodozmian, system gospodarowania wiejskiego, polegający na tym, że na jednym polu co rok innego rodzaju zasiewa ś. zboże, nic nie zostawiając ugorem.
Płodozmienny, dotyczący płodozmianu: gospodarstwo p-ne.
Płodzić, wydawać na świat płód, potomstwo, rodzić; zapładniać samicę a. kobietę, iżby urodziła potomka; przen., powodem być czego, powodować co; sprawiać, popełniać co, — dopuszczać ś. czego; wydawać plon jaki, rodzić; tworzyć; p. ś., rozradzać ś., rozmnażać ś., ląc ś.; powstawać, wynikać, zjawiać się.
Płodzieniec, roślina z rodziny zapartnicowatych.
Płodziszek — p. Czosnek.
Płomienić, czynić płomienistym, rozpalać, rumienić, rozgrzewać: p. ś., rozpłomieniać ś., rozpalać ś., rozżarzać ś.; przen., płonąć, oblewać ś. rumieńcem, rumienić ś.
Płomienieć, być a. stawać się płomienistym, rzucać jasne promienie; rozżarzać, rozogniać; otaczać ś. ogniem, jasnością; gorzeć, pałać, żarzyć ś.; przen., płonąć, rumienić ś., czerwienieć.
Płomienisko, płomień, ogień; widmo płomienne, mara ognista.
Płomienisty, Płomienny, płomieniami otoczony, ognisty, rzucający dokoła płomienie: przen., gwałtowny, namiętny: p-a miłość, p-a wymowa; koloru płomienia, jaskrawo-czerwony.
Płomieniście, Płomienisto, przysł. od Płomienisty.
Płomiennica, żeński duch ognia, czarownica.
Płomiennie, przysł. ogniście, gorąco, namiętnie, gwałtownie.
Płomiennik, roślina jaskier pochyły a. mały, płomieńczyk, hełmek.
Płomiennooki, posiadający oczy, rzucające płomienie, o spojrzeniu ognistym.
Płomienny, barwy płomienia, jaskrawo-czerwony, gorący, namiętny, ognisty.
Płomień, gaz palący ś., ogień w stanie lotnym, buchający; pożar, pożoga; przen., zapał, uniesienie, namiętność, chuć, żądza, pragnienie gorące; p. niebieski = natchnienie z Ducha Św.; przen., plama czerwona na sierści zwierzęcia, smuga barwy płomiennej; rumieniec: stanąć w p-ach = zarumienić ś., rozogniać ś.
Płomieńczyk, gatunek firletki; roślina; jaskier płomieńczyk albo pochyły — p. Płomyk (roślina); kora na drzewach dębowych przy odziemku, obrosła porostem, barwy żółto-złocistej.
