Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/119

Ta strona została przepisana.

Pływaczka, kobieta, która pływa, kobieta, umiejąca pływać; pławki z sitowia, z kory, na których dzieci uczą ś. pływać.

Pływaczowate rośliny, rodzina roślin dwuliściennych.

Pływać, utrzymywać ś. na powierzchni wody a. innego płynu, nie tonąć: korek p-a po wodzie, oliwa p-a po powierzchni wody; utrzymywać ś. w wodzie a. na jej powierzchni za pomocą odpowiednich ruchów: ryba p-a w wodzie, kaczka p-a po wodzie, opływać w co, rozkoszować ś. w czym: p. w zachwycie, w zbytkach; p., jak pączek w maśle = mieć wszystkiego poddostatkiem; pławić ś., brodzić, nurzać ś.: p. we krwi, we łzach; chwiać ś. w powietrzu, powiewać, unosić ś.: orzeł p-a w błękicie, pióropusz p-a na hełmie; przeprawiać ś. przez wodę łódką, statkiem, okrętem i t. p.; żart., łgać, kłamać.

Pływak, człowiek, który pływa, który umie pływać, pływacz; popław u wędki, u sieci, pławik, spławik (fig.); beczka, unosząca ś. na powierzchni wody w miejscach płytkich, jako znak ostrzegawczy dla statków, boj; kawał drzewa przyczepiony do boków łodzi, aby utrzymała ś. w równowadze na wodzie; krążek korkowy, w którym osadza ś. knotek w lampie oliwnej; pięcioczłonkowy chrząszcz z rodziny pływakowatych (fig.).

Pływalnia, szkoła pływania, łazienki na rzece a. stawie do pływania.

Pływiec, roślina z rodziny grzybieńcowatych.

Pływka, narzędzie w kształcie krążka do oznaczenia chyżości biegu wody w rzece.

Pnącz, roślina podzwrotnikowa o pniu giętkim, czepiającym ś. innych drzew za pomocą korzeni powietrznych i oplatająca je, tworzy w lasach trudne zapory dla podróżnych (fig.).

Pneumatologja, Pneumatyzm, gr., nauka o duchach, spirytyzm.

Pneumatomachja, gr., zaprzeczanie duchowości człowieka.

Pneumatometr, gr., przyrząd do mierzenia siły oddechu ludzkiego (fig.).

Pneumatoterapja, gr., leczenie powietrzem zgęszczonym a. rozrzedzonym.

Pneumatoza, gr., nagromadzenie powietrza wewnątrz ciała.

Pneumatyczny, gr., oparty na własnościach zgęszczonego lub rozrzedzonego powietrza; p-a machina a. pompa = pompa powietrzna, przyrząd, służący do zgęszczania powietrza a. do wydalania go z przestrzeni hermetycznie zamkniętych (f.); p-a poczta = urządzenie do przesyłania listów i posyłek w wagonikach, przepychanych siłą ścieśnionego powietrza przez rury, ciągnące ś. pod ziemią; p-a kolej = poruszana ścieśnionym powietrzem; p-a poduszka, p-a obręcz = gumowa poduszka, obręcz, wypełniona powietrzem; p-e krzesiwko = przyrząd, w którym gąbka zapala ś. przez nagłe stłoczenie powietrza.

Pneumatyk, gr., w kołowcu (rowerze) bandaż gumowy na koła, napełniony zgęszczonym powietrzem, opona.

Pneumatyka, gr., część mecha-