Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/123

 Pobernardyński, pozostały po Bernardynach.

 Pobestwieć, stać ś. jak zwierzę, przyjąć obyczaje zwierząt, porozjuszać się.

 Pobiała, polewa cynowa, pokrywająca wnętrzne ściany naczyń kuchennych miedzianych i żelaznych, pobielenie.

 Pobicie, zbicie, obicie, wybicie; dokonane pobijanie, obijanie; przykrycie np. dachu, poszycie, dachówka, gonty.

 Pobić, dokonać bicia; wybić, zbić, stłuc, potłuc, wytłuc, wygrzmocić, wyłomotać; zwyciężyć, zwalczyć, pokonać, rozbić: p. nieprzyjaciela; p. wrogów na głowę = rozbić doszczętnie; p. kogo w wyścigu = prześcignąć; pozabijać, pomordować: p. kury, gęsi, cielęta; potłuc, pognieść, ziniętosić: grad p-ł zboże = obalił, przygniótł; wbić głębiej, wtłoczyć głębiej za pomocą uderzania: p. gwóźdź, klin, obręcz; pokryć czym: p. dach gontami, kanapę pluszem; p. ś., poczubić ś., wybić jeden drugiego, stoczyć z kim bójkę, pozwolić komu pobić siebie.

 Pobiec, Pobiegnąć, Pobieżeć, biegiem udać ś. dokąd, popędzić, pośpieszyć ś., poskoczyć.

 Pobiedować, Pobiedzić się, przez jakiś czas biedę przecierpieć, namordować ś. nad czym.

 Pobiegać, jakiś czas stracić na bieganiu, pobawić ś. bieganiem.

 Pobiegnąć — p. Pobiec.

 Pobielacz, rzemieślnik, zajmujący ś. bieleniem rondlów, kotłów i t. p.

 Pobielać, dok. Pobielić; czymś białym powlekać, malować białą farbą; białym czynić, białym walać; powlekać pobiałą: p. naczynia kuchenne; p. ś., walać ś. czym białym, pokrywać ś. białą barwą.

 Pobielany, mający na sobie pobiałę, pomalowany na biało.

 Pobieleć, przybrać białą barwę, posiwieć.

 Pobielić — p. nied. Pobielać.

 Pobierać, dok. Pobrać; brać co, otrzymywać stale: p. płacę, pensję, emeryturę; p. podatki = wybierać je, ściągać; p. naukę albo nauki = uczyć ś., kształcić ś.; p. procenty od kapitału = otrzymywać; p. ś., być branym, wybieranym, pobieranym; zawierać małżeństwo, żenić się.

 Pobieżeć — p. Pobiec.

 Pobieżnie, przysł., powierzchownie, niegruntownie, przelotnie.

 Pobieżny, powierzchowny, niegruntowny, przelotny, szybki: p-e wiadomości, p. rzut oka.

 Pobijać — p. dok. Pobić; p. dom dachówką, meble adamaszkiem = pokryć; p. beczki obręczami = ściśle otoczyć, ściskać; p. gwóźdź, klin, czop i t. p. = wbijać.

 Pobijak, młotek drewniany do prostowania blachy lub do uderzania w dłóto.

 Pobiór — p. Pobór.

 Pobirbantować, strawić jakiś czas na birbantce, pohulać.

 Pobiskupi, ten, który dawniej należał do biskupów.

 Pobisurmanić, porobić jednego po drugim bisurmanami, poturczyć; przen., rozhultaić; p. ś., przejść na wiarę mahometańską; przen., rozpuścić ś., rozhultaić ś.

 Pobladnąć, Poblednieć, stać się bladym, zblednąć.

 Poblaknąć, o materji kolorowej: nieco wyblakować, spłowieć, wypełznąć, stracić kolor; p-kła twarz = wynędzniała, pobladła.

 Poblizki, znajdujący ś. tuż, w blizkości; mało odległy, sąsiedni, niedaleki.

 Pobliże, Poblizkość, blizkość, miejsce poblizkie, okolica niedaleka, sąsiedztwo; w p-u, przysł. blizko, w blizkości, w sąsiedztwie, tuż pod bokiem, niedaleko.