Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/124

 Pobluzgać, schlapać, powalać jakim płynem, poplamić.

 Pobłaznować, zabawiać ś. błaznowaniem, robieniem błazeństw.

 Pobłaźnić, zrobić głupstwo, wystrychnąć na błazna, na głupca; zamącić w głowie; p. ś., skompromitować ś., wystrychnąć ś. na dudka.

 Pobłażać komu, pozwalać komu na wszystko; tolerować czyje błędy; patrzeć przez szpary na czyjeś złe postępowanie; przepuszczać komu, puszczać płazem.

 Pobłażliwie, przysł., pozwalając na wszystko, patrząc na wszystko przez palce.

 Pobłażliwość, Pobłażanie, zbytnia miękkość w stosunku do kogo, pozwalanie komu na wszystko.

 Pobłażliwy, nadto wyrozumiały, skłonny do pobłażania.

 Pobłądzenie, usterka, błąd, omyłka, wina, występek.

 Pobłądzić, popełnić błąd, omyłkę, zbłądzić, omylić ś., zgrzeszyć, zawinić, dopuścić ś. występku; stracić drogę, nie wiedzieć dokąd iść, zbłąkać ś., zabłąkać się.

 Pobłąkać się, błąkać ś. jakiś czas, powałęsać się.

 Pobłocić, pochlapać błotem, uszargać, ubłocić; p. ś., pochlapać ś. błotem, ubłocić ś., uszargać ś.

 Pobłogosławić, udzielić komu błogosławieństwa: p. syna, córkę; p. związek małżeński = pozwolić ś. pobrać, dać ślub; obdarzyć kogo powodzeniem, poszczęścić komu w czym; obdarzyć szczęściem (p-ł Bóg naszej pracy).

 Pobłysk, przejaw chwilowy światła jasności; błysk, blask, odbity od czego; pobłyskiwanie, błyskanie; przejaw świetny, objaw: p. genjuszu, natchnienia.

 Pobłyskiwać, Połyskiwać, błyskać z przerwami.

 Pobłyskliwy, połyskujący, rzucający blaski, połyski.

 Pobłyszczeć, przez pewien czas błyszczeć.

 Pobocze, strona boczna, bok, spadek boczny góry, nasypu.

 Pobocznica, strona boczna czego, bok; flank kolumny, wojska, armji; bokowa aleja, galerja, komnata, kaplica poboczna i t. p.; żona poboczna, nałożnica.

 Pobocznie, przysł., z boku, bokiem, na uboczu, na stronie; tuż, obok, bliziutko, pod ręką.

 Poboczny, znajdujący ś. z boku, tuż, obok, boczny; uboczny, postronny, drugorzędny, niegłówny, niezasadniczy; nieprawy, nielegalny: dochody p-e; żona p-a = nałożnica; dziecko p-e = z nieprawego łoża; idący nie w prostej linji: spadek p., krewny p.

 Poboczyć się, podąsać się.

 Pobogacić się, zrobić duży majątek, przyjść do bogactw (o wielu osobach).

 Pobojczyk, stempel do nabijania i czyszczenia strzelby, ladsztok.

 Pobojować, powojować przez jakiś czas.

 Pobojowisko, miejsce boju, bitwy; miejsce, na którym walczono; plac, pole bitwy.

 Poboleć, boleć przez pewien czas; przeboleć, przecierpieć jakiś czas.

 Pobolewać, boleć z przerwami.

 Pobonifraterski, pozostały po Bonifratrach, niegdyś do nich należący.

 Poborca, urzędnik, wybierający pobory, podatki, daniny, czynsze i t. d; urzędnik, wybierający dochody rządowe, kasjer.

 Poborgować, dać co na kredyt (towar); przen., pofolgować komu, darować, przepuścić, wybaczyć.

 Poborować, porobić wiele otworów, dziur borem.

 Poborykać się, pomęczyć się przez jakiś czas, pomocować się.