Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/126

Ta strona została przepisana.

że; część kraju, rozciągająca się wzdłuż brzegu morskiego lub rzeki; kresy, pogranicze.

Pobrzeżne (-ego), prawo pobierania podatku od statków, wicin, za zatrzymywanie ś. u brzegu; sam podatek, opłata brzegowa.

Pobrzeżny, położony nad brzegiem, nadmorski, nadrzeczny, kresowy, pograniczny; p-i mieszkańcy = mieszkający na pobrzeżu morza a. rzeki; p-e notatki = marginesowe, robione na brzegach księgi; p-a lina = cuma.

Pobrzęczeć, wydawać brzęk przez pewien czas.

Pobrzękiwać, wydawać od czasu do czasu odgłos brzęczący, uderzać czymś, wydającym brzęk.

Pobrzmiewać, brzmieć z lekka od czasu do czasu.

Pobrzydnąć, stać ś. brzydszym, zbrzydnąć.

Pobrzydzić, powalać, poplugawić.

Pobudka, to, co pobudza do czego, powód, pochop, bodziec, podnieta; to, co wywołuje nasze czyny, motyw postępowania; pieśń a. hymn budzący, hejnał; bicie w bębny a. granie na trąbach nad świtem a. na alarm.

Pobudliwość, zdolność wywoływania i przyjmowania wrażeń; zdolność tkanek organizmu ludzkiego a. zwierzęcego reagowania na pobudki zewnętrzne.

Pobudować, powystawiać jakieś budowle, wznieść gmachy, uskutecznić budowanie, zbudować, wznieść; p. ś., powystawiać sobie budowle mieszkalne.

Pobudzać, dok. Pobudzić; być pobudką komu do czego, zachęcać, zniewalać, zagrzewać, podniecać, być bodźcem komu do czego, popychać, podżegać kogo do czego; wzniecać, sprawiać, wywoływać, powodować.

Pobudzająco, w sposób pobudzający, zachęcający.

Pobudzićp. nied. Pobudzać; zbudzić jednego po drugim; p. ś., obudzić ś., zbudzić ś. wzajemnie.

Pobujać, przez jakiś czas pokołysać, pohuśtać; przez jakąś chwilę unosić ś. w powietrzu, pobiegać swobodnie, polatać, poigrać; p. ś., pohuśtać ś.

Pobuntować, zbuntować wiela; p. ś., zbuntować ś.

Poburczeć, pogderać, ponudzić, pozrzędzić, pomruczeć.

Poburzać, dok. Poburzyć; wzburzać, drażnić, podniecać, poduszczać; p. ś., wzburzać ś., oburzać ś., obruszać ś., gniewać ś., gorszyć się.

Poburzowy, następujący po burzy.

Poburzyćp. nied. Poburzać; zburzyć, porujnować, poniszczyć, poprzewracać; sprawić zamęt, podniecić, pobuntować.

Pobutelkować, ściągnąć płyn z beczki do butelek, porozlewać w butelki.

Pobutwieć, zbutwieć, spróchnieć, zgnić.

Pobuzować, wybić, wytłuc, wytuzować; p. ś., napalić dużym ogniem.

Pobuże, kraj położony nad rzeką Bugiem.

Pobyć, pobawić, pozostać gdzie jakiś czas, pomieszkać, przebyć, zabawić w jednym a. wielu miejscach; pobądź: zatrzymaj ś., pozostań, poczekaj.

Pobyt, przebywanie, pobycie, przemieszkiwanie jakiś czas gdzie a. u kogo, zabawienie w jakim miejscu przez pewien czas; istnienie, egzystencja, życie; wysłać złodzieja gdzie na p. = osiedlić go gdzie bez prawa wydalania ś.; karta p-u, karta p. = dowód legitymacyjny dla niestałych mieszkańców miasta w Rosji.