Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/135

 Poczerstwieć, stać ś. czerstwym.

 Poczert, roślina z rodziny borowicowatych, zapieprz.

 Poczerwieniały, ten, który stał ś. czerwonym, nabrał barwy czerwonej, zarumieniony.

 Poczerwienić, czerwonym uczynić, pomalować czerwoną barwą.

 Poczerwienieć, Poczerwienić ś., stać ś. czerwonym, nabrać czerwonej barwy, zarumienić ś., zapłonić się.

 Poczesać, uczesać jednego po drugim, przygładzić za pomocą czesania; pognać, popędzić (o zwierzynie); p. ś., uczesać ś., przygładzić sobie włosy.

 Poczesne (-ego), mały podarunek, w znak czci ofiarowany komu, zwłaszcza zwierzchnikowi; zapłata za poradę, za naukę; honorarjum; napiwek, poczęstunek.

 Poczesny, poczciwy, zacny, godny szacunku, honorowy, czcigodny, szanowny; okazały, pokaźny, nie byle jaki.

 Poczet, liczba: p. dni naszych; księga p-tów = czwarta księga Mojżeszowa; p. rzymski = okres lat piętnastu, liczba rzymska, indykcja, indykt; rachunek, zdawanie rachunku z czego, sprawozdanie, zdawanie sprawy z czego: dać p., zdać p., uczynić p.; to nie idzie w p. = nie liczy ś.; spis, rejestr, szereg, lista: wpisać ś. w p., być zaliczonym w p.; orszak, świta, drużyna, oddział wojska; tłum, gromada, tłuszcza.

 Poczęcie, dokonana czynność poczynania, początek; o niewieście: stanie ś. brzemienną, zajście; Niepokalane P. N. Panny = jedna z tajemnic wiary katolickiej; p. M. Boskiej w żywocie św. Anny bez grzechu; święto, uroczysty obchód tej tajemnicy; dzień, w którym wypada to święto.

 Poczęstować, prosić kogo na jadło, picie, cygaro i t. p., potraktować go, ufetować; p. kogo kijem, pięścią = obić, uderzyć, wygrzmocić, wytuzować.

 Poczęstunek, to, czym kogo częstują, przyjęcie, traktament, funda; napiwek.

 Poczętki, zakon żeński św. Teresy, Karmelitanki.

 Poczęty, zaczęty, pochodzący.

 Poczhalter, nm., urzędnik poczty, utrzymujący konie i wozy dla przewożenia osób, rzeczy, listów i paczek.

 Poczhalterja, nm., stacja pocztowa, na której można dostać koni i wozów na dalszą drogę.

 Poczłapać, człapiąc, powlec ś., pójść, poleźć.

 Poczmajster, Poczmistrz, nm., zawiadujący pocztą, kierownik biura, z którego są rozwożone osoby i rzeczy i gdzie ś. wydają listy i posyłki, nadesłane pocztą.

 Poczochrać, potargać: p. włosy, nici, przędzę.

 Poczołgać się, udać ś., powlec ś. gdzie, czołgając się.

 Poczta, nm., zarząd, utrzymujący po miastach i drogach konie dla przeważenia podróżnych, listów, pieniędzy i rzeczy; dom, gdzie mieści ś. stacja pocztowa, pocztamt; przen., listy i przesyłki, otrzymane przez pocztę lub przeznaczone do wysłania na pocztę; dzień, w którym listy i gazety nadchodzą; wiadomości, które nadeszły pocztą; wóz, spotkany w drodze, należący do zarządu poczty i wiozący podróżnych a. rzeczy; wideta, posterunek żołnierski; żołnierz na posterunku; rodzaj zabawy towarzyskiej; kartki z napisami, posyłane od jednego ucznia do drugiego w klasie; puścić co w p-ę = w kolej, od jednego do drugiego; p. pantoflowa — p. Panto-