Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/136

Ta strona została przepisana.

flowa poczta; karta p-owap. Pocztówka.

Pocztamt, nm., biuro zarządu poczty, poczta.

Pocztarek, nm., chłopiec, który zamiast pocztyljona roznosi lub rozwozi korespondencję.

Pocztarz, nm., urzędnik pocztowy, pocztyljon; listonosz, roznoszący listy z poczty.

Pocztowiec, nm.p. Pocztarz; gołąb pocztowy, szeregowiec, żołnierz z pocztu; dragon.

Pocztowy, nm., odnoszący ś. do poczty, należący do poczty: karetka p-a = do przewożenia podróżnych, jadących pocztą; marka p-a = karteczka ze stemplem państwowym i ceną, przyklejana do listu, jako dowód opłaty za jego przesyłkę; dzień p. = = w którym dawniej przychodziła poczta i przywoziła listy; gołąb p. = przyuczony do przenoszenia korespondencji: papier p. = listowy; śledź p. = śledź w doskonałym gatunku, przywożony dawniej pocztą; karta p-ap. Pocztówka; pociąg p. = przewożący listy i przesyłki; haft p. = rodzaj haftu; należący do pocztu: żołnierz p. = szeregowiec w jeździe polskiej nieszlacheckiego pochodzenia.

Pocztówka, nm., odkryta karta, wysyłana pocztą, z marką niższej ceny, aniżeli list zamknięty; korespondentka, odkrytka, karta pocztowa.

Pocztyljon, fr., woźnica poczty.

Poczubić się, pobić się.

Poczucie, odczuwanie czego, przenikanie jakiegoś wrażenia do świadomości, świadomość: p. zimna, gorąca, bólu; p. godności własnej, p. honoru.

Poczuć, nied. Poczuwać; poznać coś za pośrednictwem zmysłów, odczuć, uczuć, przyjąć jakieś wrażenie: p. ciepło, chłód, ból, zapach, odór; psy p-ły zwierza = zwąchały, zwietrzyły; p. pieniądze u kogo = przewiedzieć ś. o nich, zwąchać je; doświadczyć czego, pojąć co, zdać sobie sprawę z czego: p. wolę Bożą = uczuć miłość, skłonność do osoby innej płci; przez długi czas popamiętać, nie zapomnieć nauczki; p. ś., uczuć ś. jakim; p. ś. chorym, zdrowym; p-ła ś. matką = poczuła pierwsze ruchy płodu w żywocie.

Poczuwaćp. dok. Poczuć; odczuwać co od czasu do czasu; p. ś. do czego = czuć ś. obowiązanym do czego, nie być obojętnym względem czego, brać co do serca; czuć swoją winę, swoje postępowanie.

Poczwanić się, pochwalić się.

Poczwara, istota straszna i obrzydła, odrażająca, potwór, brzydal, pokraka; duch, larwa, straszydło, upiór, widmo.

Poczwarka, stan przeobrażenia gąsienicy w owada doskonałego (f.).

Poczwarnik, roślina z rodziny storczykowatych, oszczernik.

Poczwarny, szkaradny, potworny, przebrzydły, obrzydliwy.

Poczwarte, Po czwarte, po raz czwarty, ze względu czwartego.

Poczwórnie, przysł., cztery razy, czterokrotnie.

Poczwórny, cztery razy powtórzony, złożony z czterech przedmiotów; zaprząg p. = z czterech koni, czwórka.

Poczynać, dok. Począć; dawać czemu początek, początek czego robić, zaczynać co, rozpoczynać; zaczynać jakąś czynność, brać ś. do jakiej pracy; napoczynać co, np. butelkę, beczkę piwa, wina, chleb, ser; p. sobie = postępować w pewien sposób, zachowywać ś., sprawować ś., radzić sobie w czym; p. ś., zaczynać ś., brać początek, źródło, życie.