Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/143

 Podcinać, dok. Podciąć; obcinać, odcinać od dołu, od spodu, podrzynać, trochę ścinać, przycinać od dołu, nadrzynać; uderzać od dołu: p. konie batem.

 Podcios — p. Podcieś.

 Podciosywać, dok. Podciosać; podrąbywać, podcinać, ciosać od dołu, od spodu; p-sać języka = pohamować go, ukrócić.

 Podcyfrować, oznaczyć u dołu swoją cyfrą, pierwszą literą imienia i nazwiska; podpisać jakiś dokument, list, inicjałami a. podpisem skróconym, podznaczyć.

 Podczas, przyim., w czasie czego, w trakcie czego, jednocześnie z czym; p. gdy... = w tym samym czasie, kiedy...; gdy tymczasem... (w zdaniach przeciwstawnych).

 Podczaszanka, córka podczaszego.

 Podczaszostwo, zajęcie, urząd, tytuł podczaszego; zbior., podczaszy z żoną.

 Podczaszować, podawać na stół napoje, spełniać obowiązki podczaszego, być podczaszym.

 Podczaszy, urzędnik dworu królewskiego, mający pieczę nad napojami, podawanemi na stół monarchy; w dawnej Polsce godność tytularna.

 Podczaszyc, syn podczaszego.

 Podczaszyna, żona podczaszego.

 Podczerewie, skórka spodnia od strony brzucha lisa, tchórza, bobra.

 Podczerniać, dok. Podczernić; sernic od dołu, powlekać czarną barwą dolną powierzchnię czego; trochę przyczerniać.

 Podczernieć, stać ś. trochę czarniejszym.

 Podczerwienieć, trochę poczerwienieć, nabrać trochę czerwonej barwy.

 Podczesać, zaczesać nieco w górę.

 Podczołek, przysionek czołowy, oparty na słupach, w jakiejś budowli.

 Podczołgać się, przysunąć się czołgając, podpełznąć, podejść.

 Podczos, Podcios, młoda główka kapuściana i potrawa z niej; jarzyna z liści posiekanych młodej kapusty, buraków a. sałaty; potrawa z liści kapuścianych z kaszą jęczmienną, zaprawiona słoniną.

 Podczyszczać, dok. Podczyścić; trochę oczyszczać.

 Poddachowy, umieszczony tuż pod dachem, nakryty dachem.

 Poddać — p. nied. Poddawać.

 Poddajać, dok. Poddoić; od czasu do czasu wydajać mleko, pozostawiając nieco w wymionach; trochę wydajać; wyciągać u kogo podstępem, pochlebstwem, pewną ilość pieniędzy.

 Poddana, forma ż. od Poddany.

 Poddanie, rzecz., od Poddać; oddanie czego pod władzę czyją, pod dozór; oddanie czego zwyciężcy do jego rozporządzenia; p. miasta, fortecy, kapitulacja; p. ś., oddanie ś., uległość zwycięzcy, nieprzyjacielowi; uległość, pokora, rezygnacja: znosić cierpienia, poniżenia z p-em.

 Poddaniec, ten, co ś. poddał jako jeniec — p. Poddany.

 Poddanka, forma ż. od Poddany.

 Poddany (-ego), podległy jakiemuś monarsze a. rządowi; stały mieszkaniec państwa, mającego rząd monarchiczny; chłop pańszczyźniany w zależności od dziedzica — szlachcica.

 Poddańczuch, niewolniczy służalec.

 Poddańczy, dotyczący poddanego a. poddańca, hołdowniczy.

 Poddaństwo, bezwzględna zależność względem monarchy, pana; przynależność prawna do pewnego państwa, obywatelstwo;