podchodzić, oszukiwać podstępnie, zwodzić, w pole wyprowadzać.
Podjęzycze, część jamy ustnej pod językiem.
Podjęzykowy, położony pod językiem; kość p-a = gnyk.
Podjudzać, dok. Podjudzić; pobudzać, poduszczać, podburzać, podbuntowywać, podmawiać do czego złego.
Podjum, łć., u starożytnych Rzymian podwyższenie dokoła areny cyrkowej, murem od niej oddzielone, z miejscami dla senatorów, posłów zagranicznych, westalek; pomost podwyższony dla łatwiejszego widzenia, co się wokoło odbywa, lub podwyższona platforma, skąd patrzeć można (np. w panoramie); podłoga na scenie w teatrze.
Podjurzać, dok. Podjurzyć; zapalać gniewem, podburzać, budzić w kim złe namiętności, podniecać kogo.
Podkacik, pomocnik kata.
Podkadzać, dok. Podkadzić; nakadzić od dołu, podkurzać; dymem od spodu dojmować; dymem otaczać, np. w praktykach zabobonnych, w znachorstwie; odymiać kadzidłem, dla zniszczenia złej woni; p. w czasie ceremonji kościelnej = kadzić; przen., p. komu = pochlebiać.
Podkanclerstwo, godność podkanclerzego; podkanclerzy z żoną.
Podkanclerzy, urząd w dawnej Polsce: zastępca kanclerza wielkiego.
Podkanclerzyna, Podkanclerzowa, żona podkanclerzego.
Podkanonjer, podoficer w artylerii.
Podkarmiać, dok. Podkarmić; dawać nieco karmu, trochę karmić; karmiąc podhodowywać, tuczyć, karmić do pewnego terminu, do pewnego stopnia podżywjać, p. niemowlę — prócz mleka matki a. mamki dawać mu pokarm sztuczny; p. ś., tuczyć ś. do pewnego kresu, upasać ś. do pewnego terminu.
Podkarpacie, kraj, rozłożony u stóp Karpat.
Podkarpacki, położony w pobliżu Karpat, mieszkający na Podkarpaciu; pochodzący z okolic Karpat.
Podkasać — p. nied. Podkasywać.
Podkasały, który ś. podkasał; mające nogi długie i cienkie (o koniu); ściągnięty w pachwinach, np. chart; przen., szczupły, cienki, kusy; rząd ptaków o nogach brodnych, p-e = brodzące.
Podkasany, mający podkasane, krótkie ubranie; przen., niemoralny, wyuzdany, pornograficzny: p-a sztuka, p-a muza = przedstawienia teatralne z udziałem artystek nieskromnie ubranych, mające charakter pornograficzny, sprośny, a składające ś. z tańców, piosenek, fars nieprzyzwoitych.
Podkaska, taśma do podtrzymywania sukni podpiętej podczas szarugi.
Podkasywać, dok. Podkasać; podnosić, podginać ubranie do góry; p. ś., podnosić ubranie, np. żeby ś. nie ubłociło, uginać ś.
Podkisać, dok. Podkisnąć; trochę skwaśnieć, skwaśnieć do pewnej miary.
Podklarować, nieco sklarować, klarowniejszym uczynić; p. ś., stać ś. nieco klarowniejszym.
Podklasa, grupa, powstała z rozdzielenia klasyr.
Podklasztorny, położony w blizkości klasztoru, pochodzący z pod klasztoru.
Podklejać, dok. Podkleić; podlepiać, przyklejać co pod spodem, poklejać dolną powierzchnię czego.
Podklinować, klinami podbić, klinem od spodu wzmocnić,
Podklon — p. Klon.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/149
Ta strona została przepisana.