Podkład, to, co ś. pod coś podkłada; zrobić sobie p. = zjeść co przed głównem jedzeniem; podstawa, fundament, podwalina: p. pod siodło = wojłok; poprzeczna belka żelazna a. drewniana, do której przybija ś. z wierzchu szyną na torze kolejowym a. tramwajowym (fig.).
Podkładać, dok. Podłożyć; kłaść pod co, umieszczać pod czym, podsuwać, podsadzać co pod co: p. jaja pod kurę; p. drzewo pod kocieł dla podsycania ognia; p. minę, proch, petardę pod mury fortecy; p. drąg pod ciężar dla podniesienia, dla ruszenia go z miejsca; p. ogień = rozpalać, rozniecać; p. rzecz ukradzioną = podrzucać, zwracać tajnie, pokryjomo dla zatarcia śladów kradzieży; p. muzykę pod libretto, pod słowa, słowa pod muzykę = dorabiać, dostosowywać; p. rolę = orać raz pierwszy po zebraniu zboża; p. podszewkę, łatę = podszywać; pierwszy raz malować jakiś przedmiot, dawać grunt, tło.
Podkładka, coś, co ś. pod co podkłada; coś pod co podłożonego; pieniek dziczki, na której szczepi ś. płonkę szlachetną; w budown., deska, krokiew, klin, podkładany pod różne części budowli.
Podkładzina, w budown., belka, na której kładą ś. lub w którą wstawiają ś. inne belki; płatwa, mur łat.
Podkochiwać się, trochę ś. kochać, kochać ś. w kim bez namiętności, durzyć się.
Podkolan, roślina z rodziny storczykowatych (fig.).
Podkolanek, tylna część kolana zgiętego, dołek podkolenny; podstawka do klęczenia podczas modlitwy, klęcznik.
Podkolanie, wewnętrzna strona okrętu, kolano rzeki.
Podkolejnica, wzniesienie z muru, po którym wysoko ponad ziemią przechodzi droga a. tor kolejowy, wiadukt
Podkolenny, umieszczony pod kolanem.
Podkomenda, niższe dowództwo w wojsku, poddowództwo.
Podkomendant, zastępca, pomocnik komendanta.
Podkomendny, pozostający pod czyimś dowództwem, zwierzchnictwem, zwłaszcza w służbie wojskowej.
Podkomisarz, pomocnik, zastępca komisarza.
Podkomisja, pewna grupa ludzi, wydzielona z komisji dla narady wspólnej nad jakąś sprawą.
Podkomitet, pewna grupa ludzi, wydzielona z komitetu celem wspólnej narady nad jakimś przedmiotem.
Podkomorski, należący do podkomorzego, właściwy podkomorzemu; sądy p-ie = rozstrzygające w dawnej Polsce sprawy o granice majątków.
Podkomorstwo, Podkomorzostwo, godność podkomorzego; zbior., podkomorzy z żoną.
Podkomorzanka, córka podkomorzego.
Podkomorzy, w dawnej Polsce wyższy urzędnik, odpowiadający późniejszemu szambelanowi; p. ziemski = urzędnik, sądzący sprawy o granice majątków.
Podkomorzyna, żona podkomorzego.
Podkoniuszostwo, zajęcie, urząd podkoniuszego.
Podkoniuszy, dworzanin, mający stajnię królewską pod swoim dozorem i zawiadywaniem.
Podkop, podkopanie, podkopa-
