Podpał, wszystko, co służy do podniecenia ognia, podpałka, rozpałka: drzazgi, słoma, mech, hubka, suche igliwie i t. p.; rozniecenie ognia; przen., podnieta, zachęta, bodziec, impuls.
Podpałka — p. Podpał.
Podpanek, Półpanek, udający pana, pyszny dorobkiewicz.
Podpantoflowy, będący pod pantoflem.
Podparać, dok. Podpróć; podprówać, trochę rozprówać,
Podparcie, to, co podpiera coś innego, podpora, ostoja.
Podpaś, część ciała od pasa do nóg; krótki popas, mały odpoczynek w drodze dla nakarmienia koni i dania im odpoczynku.
Podpasać, dok. Podpaść; podkarmiać trochę paszą, napasać nieco, tuczyć do pewnego kresu; p. w drodze = dawać nieco wytchnąć i podjeść koniom.
Podpasać — p. nied. Podpasywać.
Podpaska, sztuka drzewa, którą krokwie dachowe podpasują; opatrunek, służący do podtrzymywania części ciała cierpiącej; przepaska podpasująca.
Podpasywać, dok. Podpasać; podwiązywać pasem a. czymś w kształcie pasa; p. suknię = podkasywać, podginać; p. ś., przewiązywać ś. wpół ciała pasem albo czymś podobnym do pasa; podginać ś., podkasywać ś.
Podpasze, dołek pod pachą.
Podpaść — p. nied. Podpasać.
Podpaść — p. nied. Podpadać.
Podpatrywać, dok. Podpatrzyć; podglądać skrycie, wypatrzyć co ukradkiem, śledzić, szpiegować; p. ś., podglądać siebie wzajemnie.
Podpatrzyć — p. nied. Podpatrywać.
Podpełzać, dok. Podpełznąć; podłazić pod co, pełzając, czołgając ś., podsuwać ś. Podpędzać dok. Podpędzić; podganiać w pewnym kierunku, ku pewnemu punktowi; odpędzać, odganiać, gonić do pewnego kresu; naglić do pośpiechu, popędzać, napędzać; p. cenę na licytacji = ofiarowaniem wyższej ceny zniewalać kogoś do ofiarowania jeszcze wyższej; p. w licytacji w grze w karty = deklarowaniem wyższej gry zmuszać kogoś do deklaracji gry jeszcze wyższej; p. inspekty = przyśpieszać ich wzrost; p. ś., zapędzać ś., wzajemnie podniecać ś. do pośpiechu.
Podpępcze, dolna część brzucha poniżej pępka.
Podpiąć — p. nied. Podpinać.
Podpić — p. nied. Podpijać.
Podpiec — p. nied. Podpiekać.
Podpiekać, dok. Podpiec; przypiekać co z pod spodu (np. chleb, podeszwy na torturach); piec tak długo, aż pieczywo powlecze się skorupą, piec do pewnego kresu.
Podpieracz, człowiek, który co podpiera, wspiera; to, co służy do podparcia, podpórka.
Podpierać, dok. Podeprzeć;wspierać co z pod spodu, dawać czemu podporę, nie dać upaść, podtrzymywać; p. kogo = pomagać mu, wspierać; noga nogę p-a, ręka rękę myje = mówi ś. o wzajemnych przysługach; p. ś. czym a. na czym = wspierać ś., używać czego za podporę: p. ś. na łokciu, na ręce.
Podpiersień, Popiersień, część uprzęży, przeciągnięta pod piersiami końskiemi.
Podpięcie, to, czym ś. podpina, spięcie ze spodu; p. u sukni = przybranie z kwiatów, wstążek i t. p., podobne przybranie u kapelusza damskiego; pewien krój spódnicy kobiecej; ułożenie fantazyjne fałdów sukni; popręg na koniu.
Podpijać, dok. Podpić sobie; upijać się trochę, podchmielać sobie.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/163
Ta strona została przepisana.
