Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/165

 Podporządkowywać, dok. Podporządkować co czemu, pod co = czynić zależnym, uznawać co za drugorzędne, mniej ważne; usuwać na drugi plan, uzależniać; p. ś., schodzić na drugi plan, zajmować miejsce drugorzędne, uzależniać ś. od czego.

 Podpotylicowy, umieszczony pod potylicą.

 Podpowiadać, dok. Podpowiedzieć; poddawać, podsuwać, podszeptywać temu, kto ma mówić, a nie wie czegoś, co zapomniał a. ś. zaciął: p. koledze w szkole; p. aktorowi na scenie = suflerować.

 Podpórka, zdr. od Podpora; to, co podpiera, konsolka, tyczka do podpierania drzew owocowych.

 Podprawa, podkład, zaprawa.

 Podprawiać, dok. Podprawić; przyprawiać, doprawiać, przyrządzać; podkładać, podsadzać, podstawiać, podmoeowywać.

 Podprefekt, zastępca a. pomocnik prefekta.

 Podprefektura, okrąg, pozostający pod władzą podprefekta; biuro, kancelarja podprefekta; urząd podprefekta.

 Podprokurator, zastępca a. pomocnik prokuratora.

 Podprowadzać, dok. Podprowadzić; doprowadzić kogo do kogo a. do jakiego miejsca; prowadzić kogo pod co; skrycie przyprowadzać dokąd, podwodzić do czego; budować, wystawiać aż pod co, aż do pewnego kresu.

 Podproże, dolny próg; to, na czym próg jest osadzony.

 Podpróchnieć, nieco od spodu spróchnieć, zbutwieć.

 Podpróć — p. nied. Podparać, Podprówać; trochę rozpróć.

 Podprószyć, trochę zaprószyć; przen., p. sobie = trochę wypić, podpić sobie, podchmielić sobie; p. sobie głowę = zawrócić sobie trochę czym głowę, np. miłością.

 Podprówać, Podpruwać — p. Podpróć.

 Podpruć — p. Podpróć.

 Podprząc, Podprzęgnąć — p. nied. Podprzęgać.

 Podprzeor, zastępca przeora.

 Podprzeorysza, zastępczyni przeoryszy.

 Podprzeponny, umieszczony pod przeponą, pod djafragmą.

 Podprzęg, konie przygotowane do podprzęgnięcia w razie potrzeby; zaprząg dodatkowy, luzaki.

 Podprzęgać, dok. Podprzęgnąć, Podprząc; zaprzęgać pod co, pod czym; przyprzęgać większą liczbę, np. koni, wołów i t. p.

 Podpuchły, podbrzękły, napuchły z dołu, trochę spuchnięty.

 Podpuchnąć, napuchnąć od spodu, trochę spuchnąć.

 Podpułkownik, ranga w wojsku niższa od pułkownika.

 Podpuszczać, dok. Podpuścić; przypuszczać kogo aż pod co, pozwalać zbliżyć ś. dokąd; p. mleko = sztucznie je robić zsiadłym za pomocą podpuszczki.

 Podpuszczany, ten, którego podpuszczano; mleko p-e = zwarzone przy pomocy podpuszczki.

 Podpuszczka, Podpustka, to, co służy do podpuszczania t. j. prędkiego zwarzania mleka, np. kwas jaki organiczny, żołądek cielęcy.

 Podpuścić — p. nied. Podpuszczać.

 Podpychać, dok. Podepchnąć, Podepchać; popychając wtłaczać pod spód czego, wpychać pod co; popychać.

 Podpytywać, dok. Podpytać; zapytywać nieznacznie w celu wybadania; wyciągać na słówka; podchwytywać, wybadywać.

 Podrabiacz, który co podrabia, fałszuje, falsyfikator.

 Podrabiać, dok. Podrobić; postępować nieco w zaczętej robocie, obrabiać, wykończać; p. poń-