Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/171

dzenie jeleni rysiów i głuszców na tokowisku.

 Podsłuchiwacz, ten, który podsłuchuje.

 Podsłuchiwać, dok. Podsłuchać; starać ś. usłyszeć to, co kto mówi do kogo, a czego nie chcą, aby kto inny słyszał; skrycie słuchać czego, nastawiać uszu.

 Podsłupie, Podsłupiec, podstawa słupa, kolumny; pjedestał, postument; miejsce pod słupami, portyk; szopa, dach na słupach.

 Podsmalać, dok. Podsmalić; osmalać, opalać od spodu; trochę osmalać.

 Podsmarować, posmarować od dołu, nieco posmarować.

 Podsmażać, dok. Podsmażyć; smażyć od spodu; nieco smażyć, przysmażać, smażyć niezupełnie, więcej smażyć, dosmażać rzecz niedosmażoną.

 Podsobny, będący pod kim; koń; p. = do jazdy wierzchem.

 Podsolić — p. nied. Podsalać.

 Podsrebrzać, trochę posrebrzać, posrebrzać od spodu.

 Podstać, o płynach: ustać się nieco, stać ś. nieco klarowniejszym przez częściowe opadnięcie zawiesin na dno.

 Podstajenny, pomocnik stajennego.

 Podstały, który ś. podstał albo wystał.

 Podstarosta, Podstarości, zastępca starosty w jego nieobecności odprawujący sądy grodzkie; dozorca w mniejszych kopalniach; ekonom, karbowy, gumienny, pisarz.

 Podstarostwo, urząd, obowiązki podstarosty.

 Podstarościanka, córka podstarosty.

 Podstarościna, żona podstarosty.

 Podstarościński, przym. od Podstarosta; dotyczący podstarosty.

 Podstarszy, mający pierwszy urząd po starszym, zastępca starszego: w bractwie, w cechu itp.

 Podstarzały, podeszły w lata, kłoniący ś. ku starości.

 Podstarzać ś., Podstarzeć a. p. ś., wychodzić z wieku dojrzałego, zbliżać ś. a. zbliżyć ś. ku starości, stać ś. podeszłym w latach.

 Podstawa, rzecz, pod drugą podstawiona, podkładana, by utrzymać ją w równowadze, podpora, podkład, podwalina, fundament; legar, noga, nóżka, postument, słup, statyw; w gieom., którykolwiek z boków trójkąta a. wielokąta a. bryły gieometrycznej, uważany za spodni; przen., rzecz główna, podstawowa, zasada, fundament, założenie, przesłanka: religja jest p-ą moralności; mówię to nie bez p-y = nie bezzasadnie; w archit., część dolna słupa, bazys, podsłupie; p. czaszki = część jej spodnia; p. serca = jego część szersza, zwrócona ku górze i ku tyłowi; p. języka = nasada.

 Podstawczaki, rząd grzybów.

 Podstawek, to, co ś. pod co podstawia, podpórka; w instrumentach smyczkowych: deseczka, na której struny ś. opierają.

 Podstawiać, dok. Podstawić; umieszczać co pod czym, podkładać, podsuwać, podsadzać co pod co; zamiast rzeczy właściwej przedstawiać inną, zastępować jedno drugim; nastawiać, wystawiać, narażać, poddawać: p. szyję pod miecz; zamieniać, podrzucać; w matem., zastępować co czym: p. zamiast liter liczby itp.; p. komu stołka = szkodzić mu w jego zamierzeniach, oczerniać; p. nogę = aby ś. przewrócił, szkodzić, postępować podstępnie.

 Podstawka, zdr. od Podstawa; to, co ś. podstawia pod co, na czym coś stoi: p. pod szklanki = spodek; p. pod doniczki z kwiatami; podpórka.