Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/177

ku, częściowo ukryta w ziemi, na której wspiera ś. ściana, słup i t. p., fundament, przycieś, podeszwa, rzecz na której ś. co opiera, główna podstawa czego.

 Podwalinka, zdr. od Podwalina; gruba sztuka drzewa użyta na fundament budowli drewnianej, podkładzina, przycieś.

 Podwał, piwnica, loch — p. Podwalina, p. Podwale.

 Podwała, obsada czego, podpora.

 Podwałkować, trochę zwałkować, trochę spłaszczyć.

 Podwałować, zrobić wał od spodu, otoczyć wałem.

 Podwargowy, umieszczony pod wargami.

 Podwarzać, trochę podgotowywać.

 Podwatować, podłożyć watę i podszyć nią, wy watować od spodu.

 Podwawelski, położony, rozciągający ś. pod Wawelem: gród p. = Kraków, mieszkaniec p. = Krakowianin.

 Podważać, dok. Podważyć; podnosić co za pomocą drąga, dźwigni, dłota i t. d.: podpierać.

 Podważka, drążek a. inny przyrząd do podnoszenia, podważania ciężarów; narzędzie chirurgiczne do podważania odłamków kości przy operacji.

 Podważyć — p. nied. Podważać.

 Podweselać, dok. Podweselić; rozweselać nieco, wprowadzać w dobry humor, rozochocać trunkiem; p. ś., podchmielać ś. trunkiem, podpijać sobie, podochocać ś.

 Podweterynarz, pomocnik weterynarza.

 Podwędzać, dok. Podwędzić; trochę uwędzać.

 Podwęgielny, umieszczony pod węgłem; p. kamień = węgielny.

 Podwiać, Podwionąć — p. nied. Podwiewać.

 Podwiązać — p. nied. Podwiązywać.

 Podwiązka, przewiązka, przepaska, opaska gumowa, podtrzymująca pończochy a. skarpetki; order P. w Anglji, ustanowiony przez króla Edwarda III w 1348 r.; nić do podwiązywania naczyń krwawiących, ligatura; najniższe wiązanie w szybie kopalnianym; długa ociosana belka, która utrzymuje i wiąże krokwie dachu.

 Podwiązywać, dok. Podwiązać; przywiązywać od dołu. obwiązywać od spodu; opasawszy co, zawiązywać: p. sobie głowę, twarz, włosy, pończochę; p. drzewko, rośliny = przywiązywać do tyczki; p. ranę = opatrywać ją; dawać pod czym wiązanie, podpiętrzać.

 Podwiczka, zdr. od Podwika.

 Podwić — p. nied. Podwijać.

 Podwieczerz, odwieczerz; w wyrażeniu: na p. = pod wieczór, nad wieczorem; podwieczorek.

 Podwieczorek, jedzenie, przekąska w przedwieczornej porze, zebranie towarzyskie poobiednie; przyjęcie, nad wieczorem urządzane, kawa czarna, five o’clock.

 Podwieczorkować, spożywać podwieczorek.

 Podwieczór, pora blizka wieczoru, zmierzch.

 Podwieszać, dok. Podwiesić; zawieszać co pod czym, przywieszać coś u dołu czego.

 Podwieść — p. nied. Podwodzić.

 Podwiew, podwianie, podmuch wiatru od dołu ku górze; przen., podszept, tajna namowa, pobudka, bodziec.

 Podwiewać, dok. Podwiać, Podwionąć; zawiewać od dołu, wiejąc podnosić, unosić.

 Podwieźć — p. nied. Podwozić.

 Podwiędły, nieco zwiędły.

 Podwiędnąć, od dołu zwiędnąć, trochę uwiędnąć.

 Podwięzienny, położony w blizkości więzienia, umieszczony pod więzieniem.