Pokarp, roślina z rodziny toinowatych.
Pokartować, pomieszać karty, potasować; uplanować, plan ułożyć, zamierzyć.
Pokasływać, Pokaszliwać, kaszlać z przerwami.
Pokasować, poznosić, pounieważniać, pounicestwiać, pouchylać, poodwoływać.
Pokaszliwać — p. Pokasływać.
Pokatalogować, ułożyć z czego katalog, wpisać w katalog.
Pokataplazmować, przyłożyć kataplazmy.
Pokatechizmować, wysłuchać katechizmu wiele osób; poduczyć katechizmu.
Pokatować, pokaleczyć, pobić, skatować.
Pokawałkować, pokrajać, podzielić na kawałki; p. ś., podzielić ś., porozpadać ś. na kawałki.
Pokawęczyć, pomęczyć ś. nad czym, potrudzić ś.
Pokaz, pokazanie, pokazywanie, okazywanie; objaw; znak, pozór; na p. = dla pokazania, dla przedstawienia; pogadanka naukowa, połączona z demonstracją okazów, rysunków, przezroczy i t. p.
Pokazać — p. nied. Pokazywać.
Pokazić, skazić wiele rzeczy a. jedną w wielu miejscach, splamić; popsuć, poniszczyć, uszkodzić, zniweczyć, unicestwić; p. sąd = przekupić; p. ś., skazić ś., splamić ś. czym, zhańbić ś.
Pokazywać, dok. Pokazać; dawać co widzieć, oglądać, dawać do obejrzenia, przedstawiać; objawiać, wykazywać, ujawniać, manifestować; wskazywać, ukazywać palcem: p. ramiona, plecy, piersi, szyję, łydki = obnażać je, wystawiać na widok publiczny; p. język = wysuwać go dla okazania lekarzowi przy badaniu lub na znak pogardy, lekceważenia; p. zęby = wyszczerzać, szczerzyć, okazywać ś. groźnym, grozić; p. pazury = wysuwać, przen., ujawniać drapieżność, zaborczość, temperament gwałtowny; p. czoło = występować śmiało, odważnie; p. sztuki = dokonywać je, bawić niemi; p. kaprysy, grymasy, fochy, fanaberje = stroić je, wyprawiać; p. co po sobie = zdradzać ś. z czym, np. ze strachem, z radością, z niechęcią; p. zucha, śmiałka, junaka, mądralę = udawać; pokaż, co umiesz! = okaż!, dowiedź!; przyszłość to pokaże = dowiedzie, stwierdzi; p-ał, że kocha ojczyznę = mówił, twierdził, dowodził; p. miłosierdzie nad kim = litować ś.; p. komu niechęć, przyjaźń, sympatję, nienawiść = dawać mu ją odczuć; ja ci pokażę! = grożąc komu: zobaczysz!; ja ci dam!, nauczę cię!, dam ci się we znaki!; p. kogo palcami = wytykać z pogardą; p. komu drogę, wskazywać = pouczać go, dokąd ma iść, jak ma postępować; p. komu złą drogę a. drogę do złego = dawać mu zły przykład; p. odwagę = dawać jej dowody; p. komu drzwi = wypraszać go, wypędzać z pokoju, z mieszkania; nic po sobie nie p. = z niczym ś. nie zdradzać; p. ś., ukazywać ś., dawać ś. widzieć, zjawiać ś., przedstawiać ś., stawać komu przed oczami; powstawać, pojawiać ś., tworzyć ś., występować; popisywać ś., chełpić ś., występować okazale, gościnnie, starać ś. zaimponować, wysadzać ś., chcieć ś. postawić; to ś. po mnie nie pokaże! = tego nie uczynię!, tego ś. nikt ode mnie nie doczeka!; nic ś. na nim nie pokazało = nie dowiedziono mu żadnej winy, posądzono go niesprawiedliwie; dobrze, źle ś. p. w towarzystwie = dobrze, źle ś., zachowywać ś. niewłaściwie, spisywać ś. nieładnie; to ś. pokaże = da ś. widzieć, ujawni ś. w przyszłości, wyjdą na
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/196
Ta strona została przepisana.