Pokoronacyjny, który nastąpił po koronacji.
Pokoronować, ukoronować wiole osób, wiele obrazów świętych.
Pokorygować, skorygować wiele rzeczy, popoprawiać.
Pokos, koszenie, sieczenie trawy, zboża, sianokos; tyle trawy a. zboża, ile jednym cięciem kosy zetną; siano leży w p-ach = w kupkach skoszonych; żyto porosło na p-ach; łąka a. pole świeżo skoszone; p-sy = leżące ciała wielu ludzi posieczonych, pozabijanych; p-em, przysł., pokotem, ławą, jeden tuż koło drugiego.
Pokosić, skosić, posiec kosą; jakiś czas kosić.
Pokosmacić, potargać, najeżyć, uczynić kosmatym.
Pokosmacieć, stać ś. kosmatym, pokryć ś. włosami, kudłami.
Pokost, olej, przez długie warzenie zgęszczony, służący do powlekania nim różnych przedmiotów z drzewa; farba, roztarta z pokostem; przen., pozór, powierzchowność, zewnętrzność, płaszczyk; połysk, blichtr, polor; wyrobienie towarzyskie, ogłada, dobre wychowanie; odcień, zabarwienie.
Pokostnieć, skostnieć, np. z zimna.
Pokostować, powlekać, nacierać pokostem.
Pokoszlawić — p. Pokoślawić.
Pokosztować, trochę skosztować, popróbować, spróbować smaku, zjeść czego drobną ilość.
Pokościelny, stanowiący niegdyś własność kościoła.
Pokoślawić, Pokoszlawić, wykoślawić, wykrzywić, powykręcać wiele rzeczy wielokrotnie.
Pokośny, służący do koszenia, koszący, siekący; przen., podcinający od korzenia, ścierający z powierzchni ziemi, niosący zagładę, niweczący.
Pokotem, przysł., leżąc na ziemi jeden obok drugiego, pokładem, pokosem, powałem, pomostem, rzędem: leżeć, spać p.
Pokotłować, sprawić zamieszanie, pomącić, poburzyć.
Pokój, odosobniona część mieszkania, izba, komnata: p. stołowy a. jadalny = jadalnia, p. sypialny = sypialnia, p. bawialny = bawialnia, salon, p. gościnny = przeznaczony dla przyjeżdżających na dłuższy pobyt gości, p. dziecięcy, p. kąpielowy = z wanną, p. do roboty = pracownia, p. do pisania = kancelarja, p. dla palących = palarnia, fiumuar; pańskie, królewskie p-e = apartamenty; p. do wynajęcia = odnajmowany przez lokatora sublokatorowi; stan państwa, kraju, nie prowadzącego wojny, stan niewojenny, uspokojenie po wojnie, rozejm, traktat pokojowy, zawrzeć p., gałązka oliwna jest symbolem p-u; złamać, zgwałcić p. = nie dotrzymać ułożonych warunków, rozpocząć wojnę; stan spokojny, spokój, spokojność, cisza: p. temu domowi, p. ludziom dobrej woli, p. wewnętrzny = równowaga duchowa, p. wieczny = szczęście wieczne poza grobem, na tamtym świecie; p. jego duszy, niech odpoczywa w p-u = niech dozna szczęśliwości wiecznej; daj mi p.! = nie drażnij mnie!, nie przeszkadzaj mi!, nie niepokój mnie!, nie zawracaj mi głowy!; dać czemu p. = zaniechać co, porzucić myśl czego, odstąpić od zamiaru; w p-u, za p-em = w spokojności, bez przeszkody.
Pokpić, pożartować, podrwić; p. sprawę = źle, niezręcznie rzecz załatwić, podrwić głową, pobłądzić, palnąć głupstwo; p. ś., ośmieszyć ś., wystrychnąć ś. na dudka, zbajać się.
Pokpiwać, kpić nieco, zlekka podrwiwać.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/201
Ta strona została przepisana.