Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/203

 Pokroczyć, krokiem powolnym, poważnym postąpić, pójść, udać ś. gdzie a. dokąd.

 Pokromka, kromka, kawałek.

 Pokropek, pokropienie ciała wodą święconą przy złożeniu do mogiły.

 Pokropić, nied. Pokrapiać; popadać kroplami (o deszczu); spryskać, zwilżyć, kropiąc polać.

 Pokropkować, porobić na czym kropki, poznaczyć, popstrzyć kropkami, dodać kropki w pisowni.

 Pokrostowacieć, dostać krost, pokryć ś. krostami.

 Pokrowa, ukr., święto Opieki N. M. P. w kościele wschodnim.

 Pokrowiec, zasłona, pokrywająca co, zastosowana do kształtu tego, co okrywa; futerał, powłoka, czaprak na konia, dera.

 Pokrój, forma, zarys; przen., rodzaj, fason, typ: człowiek starego p-u = dawnych zwyczajów.

 Pokrólować, jakiś czas być królem, popanować.

 Pokrótce, przysł., w krótkości, w krótkich słowach, treściwie, zwięźle, nierozwlekle, w skróceniu.

 Pokruszeć, trochę skruszeć, stać ś. kruchym.

 Pokruszyć, połamać na drobne kawałki, podruzgotać, potłuc na okruchy, zetrzeć na proch; przen., upokorzyć, zgiąć, złamać; p. ś., rozpaść ś. na drobne kawałki, na okruchy.

 Pokrwawa, odblask czerwony, krwawy, zorza, łuna.

 Pokrwawić, oblać krwią, zwalać krwią; pobroczyć krwią; poranić, pokaleczyć; p. ś., powalać ś. krwią, pobroczyć ś. krwią, zakrwawić ś.

 Pokrycie, to, czym coś ś. pokrywa: p. ciała = odzienie, odzież, ubranie; p. święte = suknia zakonna: p. mebli = tkanina, służąca do obijania mebli wyściełanych; p. na kołnierz, na futro = wierzch; p. na parasolu = tkanina, rozciągnięta na drutach; p. dachu = to, czym go pokrywają: słoma, gont, dachówka, papa, blacha; p. wekslu = zapłacenie go; p. długu = majątek dłużnika, wystarczający na zapłacenie należności; ukrywanie, tajenie czego.

 Pokryć — p. nied. Pokrywać.

 Pokrygować (ś.), pościskać (ś.).

 Pokryjomu, przysł., kryjąc się, skrycie, tajemnie, cichaczem, ukradkiem, niepostrzeżenie.

 Pokrywa, każda rzecz, drugą, pokrywająca, nakrywająca, nakrywa, przykrywa, wieko, klapa; wierzch, wierzchnia warstwa, wierzchnia skorupa; osłona, płaszczyk, pozór.

 Pokrywać, dok. Pokryć; po wierzchu nakrywać, okrywać, osłaniać, przykrywać; obijać, wyściełać: np. meble; dawać wierzch: p. parasol, futro; poszywać, np. dawać dach na budynku; przen., ukrywać, taić, nie wyjawiać, maskować: p. co milczeniem = przemilczać co, nie odpowiadać; przen., wyrównywać, zaspokajać, uiszczać dług, opłacać należność, płacić weksel, wystarczać na opłacenie czego; zapładniać: o samicy zwierzęcia domowego; w kartach: pobijać wyższą kartą kartę przeciwnika; zamalowywać coś gruntem, dawać grunt pod farbę; p. ś., odziewać ś., okrywać ś., osłaniać ś., taić ś., kryć ś. z czym, nie pokazywać po sobie; ukrywać ś.! jeden za drugim.

 Pokrywka, zdr. od Pokrywa; i mała pokrywa, pokrywa na rondlu, na garnku; robić co pod p-ą czego = pod pozorem; pod p-ą co powiedzieć = oględnie; bez p-i = bez ogródek, otwarcie, prosto i z mostu, nie obwijając w bawełnę.

 Pokrząkiwać, krząkać z przerwami.

 Pokrzątać się, pochodzić skrzętnie koło czego.