Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/204

Ta strona została przepisana.

Pokrzelica, roślina z rodziny wargowatych, kogucia ostroga,, kogucik.

Pokrzepiać, dok. Pokrzepić; posilać, wzmacniać, ożywiać, dodawać siły, męstwa, otuchy; sen, lek pokrzepiający = dodający siły, ożywczy; p. ś., wzmagać ś., posilać ś., jeść.

Pokrzepnąć, skrzepnąć, ściąć ś., stwardnieć; zdrętwieć, obumrzeć.

Pokrzewka, ptak śpiewający z rodziny gajówek (fig.).

Pokrztusić się, krztusząc ś. pomęczyć się.

Pokrzyczeć, przez jakiś czas krzyczeć, trochę krzyczeć.

Pokrzyk, pokrzykiwanie, krzyk powtarzający ś.roślina z rodziny psiankowatych, wilcza jagoda, belladona (f.).

Pokrzykiwać, krzyczeć z przerwami.

Pokrzywa, roślina z rodziny pokrzywowatych (fig.); p. martwa a. głucha — p. Jasnota; przen., satyra złośliwa, pamflet, paszkwil; rzecz zła, szkodliwa; złe; człowiek złośliwy, zły, oburkliwy, gwałtowny, niegodziwy.

Pokrzywdziciel, krzywdziciel, sprawca krzywdy.

Pokrzywdzić, krzywdę komu wyrządzić, skrzywdzić, przyprawić kogo o stratę materjalną a. moralną.

Pokrzywić, nieco wykrzywić w wielu miejscach; wiele rzeczy wykrzywić; p. ś., skrzywić ś., powykrzywiać ś. jedno po drugim.

Pokrzywka, mała pokrzywa; rodzaj wysypki skórnej.

Pokrzywnica, ptak śpiewający z rodziny gajówek (fig.).

Pokrzywnik, motyl dzienny z rodziny południc (fig.).

Pokrzywowate, rodzina roślin dwuliściennych.

Pokrzyżacki, stanowiący niegdyś własność Krzyżaków.

Pokrzyżować, na krzyż: przegrodzić, poprzybijać, poukładać, poustawiać; wielu kolejno ukrzyżować; p. komu plany = przeszkodzić komu w jego zamiarach, popsuć, powikłać, pogmatwać plany; p. rasy = połączyć z sobą pary ludzi lub zwierząt różnych ras; p. ś., pogmatwać ś., powikłać ś., pójść w niwecz; o różnych rasach ludzi lub zwierząt: połączyć ś. przez obcowanie płciowe.

Poksyk, syknięcie, syk, ksyk.

Pokształcić, wykształcić, pouczyć; p. ś., pouczyć ś. czas jakiś, postudjować.

Pokształtować, nadać pewien kształt, ukształtować, uformować, po wykształcać.

Pokucać, poprzysiadać kucając.

Pokucharzyć, pobyć przez jakiś czas kucharzem.

Pokucie, wysunięty ku południowi klin dawnej Polski między Prutem a Dniestrem; jeden z kątów mieszkania, naprzeciw drzwi, zaszczytne miejsce, gdzie dawniej stawiano bogów domowych, gdzie dotąd wieśniacy zawieszają obrazy i sadzają najdostojniejszego gościa.

Pokuć, okuć wiele rzeczy albo koni, pokuwać, po podkuwać, powykuwać; pouczyć ś. jakiś czas gorliwie lekcji.

Pokudłać, o włosach: poczochrać, pomierzwić, potargać; żart., ufryzować, uczesać przesadnie, nastroszyć.