Pomieścić — p. nied. Pomieszczać.
Pomieść — p. nied. Pomiatać.
Pomietlisko, miejsce, gdzie zamiatają śmieci, popiół, pomioty, śmietnik, śmietnisko; przen., miejsce pogardliwe, poniewierka.
Pomietło — p. Pomiotło.
Pomiędlić, trochę zmiędlić.
Pomiędzy, przyim., między, pośród, wśród; z p., z pośród, ze środka.
Pomiękczeć, Pomięknąć, zmięknąć.
Pomiękczyć, uczynić miększym; zmiękczyć; przen., roztkliwić, rozrzewnić.
Pomiętlin, roślina z rodziny owełkowatych.
Pomiętosić, zmiętosić, pogiąć, zgnieść, zmiąć, pognieść.
Pomigać, Pomigotać, pobłyszczeć, poskrzyć ś.
Pomijać, dok. Pominąć; przechodzić, przejeżdżać, przepływać mimo czego, nie zatrzymując ś., mijać, wymijać; puszczać mimo, nie dostrzegać, przeoczać, nie zwracać uwagi, nie zatrzymywać ś. myślą, opuszczać, nie uwzględniać kogo, czego; p. co milczeniem = zbyć milczeniem. nie mówić o czym; pominąwszy już co = nie mówiąc już o czym, mniejsza już, że...
Pomilczeć, jakiś czas przemilczeć.
Pomilknąć, umilknąć (o wielu).
Pomimo, przyim., mimo co, nie zważając na co, wbrew czemu, chociaż; p. woli = mimowolnie; p. wszystko = bądź co bądź, nie zważając na żadne przeszkody.
Pomimowolnie, pomimowoli, niechcący, przypadkowo.
Pomimowolny, nieumyślny, niedobrowolny, przypadkowy.
Pominąć — p. nied. Pomijać.
Pomiot, rzucenie, rzut, ciśnięcie; to, co ś. wyrzuca, rzecz niepotrzebna, nieużyteczna, godna pogardzenia, odpadki, śmiecie, braki; w lmn., odchody, ekskrementy, kał; wszystkie małe zwierzęcia, razem urodzone; wogóle potomstwo u zwierząt; być w p-cie = być w poniewierce.
Pomiotać — p. nied. Pomiatać.
Pomiotło, miotła do czyszczenia pieca chlebowego, wiecha; p. komety = ogon komety; przen. popychadło, wycieruch; igrzysko, igraszka; pogarda.
Pomisjonarski, stanowiący niegdyś własność misjonarzy, do nich należący.
Pomizdrzyć się, poumizgiwać ś., powdzięczyć ś.
Pomizernieć, trochę zmizernieć, wynędznieć, zblednieć.
Pomknąć — p. nied. Pomykać.
Pomkniony, posunięty naprzód, doprowadzony do pewnego rezultatu.
Pomleć, trochę lub wszystko zemleć.
Pomłodnieć, młodszym ś. stać, odmłodnieć.
Pomnażać, dok. Pomnożyć; powiększać liczbę czego, przysparzać, rozmnażać, rozradzać; czynić liczniejszym, potęgować, wzbogacać, wywyższać; p. ś., powiększać ś. w liczbie, rozmnażać ś., rozradzać ś , plenić ś., rozpleniać ś., zwiększać ś., róść, nabywać czego więcej, wzmagać ś., wywyższać ś., potęgować ś.
Pomniczek, zdr. od Pomnik.
Pomnieć, Pomnąć, pamiętać, mieć co w pamięci, na względzie, na uwadze, nie zapominać o czym, luczyć ś. z czym, zważać na co, baczyć.
Pomniejszać, dok. Pomniejszyć; czynić mniejszym, zmniejszać; p. ś., mniejszym ś. stawać, maleć, zmniejszać ś.
Pomniejszy, nieco mniejszy; drugorzędny, mniej ważny, pośledniejszy, uboczny.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/223
Ta strona została przepisana.