pamiętać, przywieść na myśl; zająć ś. czym, zatroszczyć ś., zakrzątnąć ś.; p. o kim = zainteresować ś. nim, przypomnieć go sobie; dopuścić sobie do głowy, powziąć nadzieję co do czego, spodziewać ś. czego.
Pomyślenie, zastanowienie, roztrząsanie, rozważanie; myśl, pomysł; mieć w p-u = mieć w myśli, myśleć; nie mam p-a o tym = nie myślę o tym, nie obchodzi mnie to.
Pomyślić — p. Pomyśleć.
Pomyślnie, udatnie, szczęśliwie, korzystnie.
Pomyślność, powodzenie, sprzyjanie losu, dobrobyt, sprzyjające okoliczności, szczęście; p-ci! = na zdrowie!, życzenie szczęścia; życzenie, składane, gdy ktoś kichnie a. przy spełnianiu kielicha.
Pomyślny, szczęśliwy, przyjazny, sprzyjający; pożądany, korzystny; odpowiedni, stosowny.
Pomywaczka, kobieta, myjąca statki kuchenne.
Pomywać, dok. Pomyć; umywać, zmywać, obmywać.
Pomywak, wiecheć do zmywania statków kuchennych.
Pomywalnia, miejsce, izba, przeznaczona, do mycia statków kuchennych.
Pomywalnik, naczynie do pomywania, zmywania różnych statków, narzędzi i t. p.
Pomżyć, o deszczu: popadać, pokropić przez pewien czas.
Pona-, Ponad-, czasowniki niedokonane, złożone z temi przyimkami, nabierają znaczenia dokonanych i oznaczają czynność, stosowaną wielokrotnie względem jednego przedmiotu a. osoby lub też względem wielu przedmiotów a. osób kolejno, np.: ponacierać, ponarzucać, ponadrywać, ponadsyłać; nie podajemy ich przeto, odsyłając szukających do czasowników, nie złożonych z temi przedrostkami, we właściwych miejscach alfabetu.
Ponad, Po nad, przy i w. z przyp. 4-ym: ruch skierowany ku miejscu położonemu nad kim, nad czym, po wyżej kogo, czego; z przyp. 6-ym: ozn. przebywanie w miejscu leżącym nad kim, nad czym, powyżej kogo, czego; p. to = prócz tego; nic p. to = nie więcej.
Ponadbrzeże, miejsce położone ponad brzegiem rzeki a. morza, pobrzeże.
Ponadbrzeżny, położony ponad brzegiem, nadbrzeżny.
Ponadliczbowy, p. Nadliczbowy.
Ponadniebny, znajdujący ś. ponad niebem.
Ponadto, przysł., prócz tego, co więcej, a nafret, a także.
Ponapoleoński, który nastąpił po cesarzu Napoleonie.
Ponawiać, dok. Ponowić; odnawiać, wznawiać, odświeżać; na nowo poczynać, po raz drugi co robić, powtarzać; p. ś., odnawiać ś., rozpoczynać ś. na nowo, poprawiać, powtarzać ś.
Poncz, ang., napój gorący z wody, araku, cukru i cytryn.
Ponczowy, ang., zrobiony z dodaniem esencji ponczowej; ciastko p-e, babka p-a.
Ponczyk, ang., zdr. od Poncz.
Ponderować, łć., utrzymywać w równowadze.
Ponewka — p. Panewka.
Ponęcić, znęcić, zwabić, skusić; p. ś., dać ś. znęcić, ulec pokusie.
Ponędzniały, który ponędzniał, wynędzniały.
Ponędznieć, znędznieć, schudnieć, zmizernieć, zbiednieć.
Ponękać, znękać trochę, zmęczyć, zmordować.
Ponęta, rzecz nęcąca, przynęcająca, pociągająca, kusząca, przynęta; przen., powab, pociąg, podnieta, urok, czar, pokusa, wabik.
Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/228
Ta strona została przepisana.