Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/232

 Popadywać, padać raz po raz, z przerwami.

 Popakować, zapakować, spakować wszystko; p. ś., spakować ś.

 Popalić, spalić wszystko; p. ś., spalić ś., pogorzeć.

 Popamiętać, zapamiętać, nie zapomnieć; p-tasz mnie! = grożąc: będziesz ś. miał z pyszna!, zapłacisz za to!; p-sz ruski miesiąc! = będziesz długo pamiętać!

 Popańszczyźniany, który nadszedł, nastąpił po zniesieniu pańszczyzny.

 Popaprać, powalać, pochlapać, popaskudzić, pobrudzić, popaćkać, pobabrać.

 Poparafjalny, stanowiący niegdyś własność parafji.

 Poparcie, pomoc, dana w jakiej sprawie, podtrzymanie, protekcja, wsparcie; dowód, argument, popierający co.

 Poparskiwać, parskać raz po raz.

 Poparzeliny (-in), miejsca oparzone.

 Popas, pokarmienie, posilenie koni w drodze; miejsce pokarmienia koni w drodze; przestanek w podróży dla popasania koni.

 Popasać, dok. Popaść; odbywać popas, dawać koniom jeść w drodze; zatrzymać ś. w podróży dla odpoczynku i nakarmienia koni; bawić gdzie niedługo; nie popasuj mi tu! = uciekaj, uchodź!

 Popasny, obfitujący w dobrą paszę; sięgający po pas.

 Popasywać — p. Popasać.

 Popaść — p. nied. Popadać.

 Popaść — p. nied. Popasać, Popasywać.

 Popatrzeć, Popatrzyć a. p. ś., rzucić okiem, spojrzeć; poszukać.

 Popauliński, stanowiący niegdyś własność księży Paulinów.

 Popchnąć — p. nied. Popychać.

 Popelina, fr., tkanina, której osnowa jest z jedwabiu, a wątek z cienkiej, dobrej wełny.

 Popełniać, nied. Popełnić; spełniać, czynić co, dopuszczać się czego, robić co złego, płatać co, płodzić co; żart., tworzyć, płodzić coś niedoskonałego; uzupełniać; p. ś., wypełniać ś., spełniać ś., wykonywać ś., urzeczywistniać się.

 Popełnieć, stać ś. pełniejszym, przytyć, potłuścieć trochę.

 Popęd, pęd, zapęd, poryw, rozmach, impuls, skłonność, żądza, pociąg, namiętność, chuć; iść za p-em serca, gniewu = za głosem, podszeptem; z własnego p-du = natchnienia, bez niczyjej namowy, rady; p. płciowy a. rozrodczy = wrodzona każdej istocie żywej dążność do stosunku płciowego, do wydania potomstwa.

 Popędliwość, porywczość, skłonność do gniewu, do uniesienia, gwałtowność, krewkość.

 Popędliwy, szybki, prędki; porywczy, krewki, zapalczywy, namiętny, gwałtowny, łatwo unoszący ś. gniewem, namiętnością.

 Popędowy, wynikający z popędu, z instynktu, ze skłonności, bezwiedny; wprawiający w ruch, poruszający.

 Popędzać, dok. Popędzić; naglić, przynaglać, pobudzać do pędu, do pośpiechu, poganiać, pognać; biec, pośpieszać, pomykać, udawać ś. dokąd pędem.

 Popędzić — p. nied. Popędzać; p. zająca = ruszyć; p. psa na kogo = poszczuć go; p. za kim = puścić ś., rzucić ś. w pogoń za kim.

 Popi, Popowski, ros., przym. od Pop.

 Popić, napić ś. czego po zjedzeniu czego, zapić czym, wypić czego niewielką ilość; p. ś., upić ś. (o wielu).

 Popiec, upiec; p. ś., upiec ś., spiec ś., spalić ś.

 Popielatka, ziemia czarna i tłusta, próchnica, zmieszana z glinką i piaskiem.