Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/257

Ta strona została przepisana.

Postisz, fr., peruczka nad czołem przypinana, żeby oszczędzić włosów własnych od psucia żelazkiem przy fryzowaniu; cudze włosy, przypinane do własnych, dla stroju, dla powiększenia ich obfitości (f.).

Postludium, łć., krótka kompozycja na organy, będąca zakończeniem większego utworu, przegrywka zakończająca.

Postnik, zachowujący posty; wieczerza wigilijna Bożego Narodzenia.

Postny, odnoszący ś. do postu: potrawa p-a, obiad p.; odbywający ś. w poście: raut p.; poszczący; przen., czczy, jałowy, chudy.

Postokrotny, stokrotny, wielokrotny.

Postoł, chodak, łapeć, kurp.

Postój, miejsce a czas, gdzie ktoś a. coś zatrzymuje ś., stacja, przystanek: p. w podróży = odpoczynek, popas; żołnierze na kwaterze, kwaterunek, załoga.

Postponować, Posponować, łć., lekceważyć kogo, pogardzać kim.

Postrach, strach, rzucony na kogo, przerażenie, popłoch; być p-em nieprzyjaciół = być groźnym dla nich; strzelać dla p-u, stawiać co na p. = dla odstraszenia kogo a. czego; groźba, pogróżka.

Postradać, stracić, utracić.

Postraszyć, trochę nastraszyć, zagrozić karą, spłoszyć, wypędzić: p. zwierzynę.

Postrącać, strącić z miejsca, gdzie ś. kto a. co znajduje; strącić ze stanowiska, z góry; umniejszyć, strącić z należności, z płacy.

Postreszczać, podać treść jakiej pracy piśmienniczej, poskracać; wyjaśnić.

Postroga, przynęta na ryby u wędki.

Postroić, poprawić strój kilku instrumentów muzycznych; ubrać strojnie, wystroić; p. ś., wystroić ś.; ubrać ś. strojnie, pięknie.

Postronek, cienki powróz, sznur, używany do zaprzęgu konia; przen., uderzenie, baty, razy.

Postronie, ustronie, ubocze; cudze strony, obczyzna, zagranica; na p-u = na boku.

Postronkować, bić postronkami; wiązać ludzi w postronki.

Postronnie, przysł., ubocznie, mimochodem; na uboczu; tuż obok; ze wszystkich stron.

Postronny, leżący po stronie, sąsiedni, sąsiedzki, okoliczny, pograniczny, ościenny; zamiejscowy, cudzoziemski, cudzy, obcy, zagraniczny, obcokrajowy; prowadzący na stronę, w bok, uboczny, poboczny; nie należący do danego towarzystwa, zrzeszenia, grona ludzi, zawodu, intruz, gość nieproszony; pies p. = odbiegający na polowaniu daleko od myśliwca.

Postrugać, Postrużyć, wiele rzeczy ostrugać, wystrugać.

Postrychować, pociągnąć, powlec farbą, wapnem i t. p.; potynkować, zagruntować.

Postryjowski, pozostały po stryju, przypadający w spadku po stryju.

Postrzał, wystrzał; strzała a. kula uwięzła w ciele, rana od kuli, od strzały; ból w kościach, w mięśniach; roślina z rodziny szczeciowatych.

Postrzałowy, przym. od Postrzał; rana p-a.

Postrzan, roślina z rodziny złożonych, bezmian.

Postrzecp. nied. Postrzegać.

Postrzegacz, spostrzegający co, dostrzegający, obserwator; przestrzegający czego, pilnujący, aby co robiono a. czegoś nie robiono.

Postrzegać, dok. Postrzec; widzieć co, ujrzeć co, spostrzegać, zauważać, dostrzegać, obserwować; doprowadzać do świadomo-