czyjej a. czego; wdanie ś., przyłożenie ś. do czego; rola pośrednika, pośredniczenie; wstawiennictwo, orędownictwo, przyczynienie ś.
Pośrednicząco, przysł., w sposób pośredniczący: przez pośrednictwo.
Pośredniczka, forma ż. od Pośrednik.
Pośredniczy, odnoszący ś. do pośrednika, do pośrednictwa; pośrednikowi właściwy; pojednawczy, polubowny — p. Pośredni.
Pośredniczyć, być pośrednikiem, brać na siebie rolę pośrednika; być pośrednim, leżeć między czym a czym, znajdować ś. pośrodku między dwiema krańcowościami.
Pośrednik, ten, co pośredniczy, pojednawca, medjator; orędownik; faktor.
Pośrednio, przysł., nie wprost, nie bezpośrednio, z ubocza.
Pośrodek, punkt środkowy, środek, centrum.
Pośrodkowy, znajdujący ś. w pośrodku, środkowy, centralny.
Pośrodku, przysł. i przyim. — p. Pośród.
Pośród, przysł. i przyim., w środku czego, między; z p., z pomiędzy, z pośrodka; podczas czego: p. dnia, p. pracy.
Poświadamiać, czynić świadomym czego, uwiadamiać kogo o czym, informować.
Poświadczać, dok. Poświadczyć; wydawać o czym świadectwo, zaświadczać, stwierdzać, poręczać: p. wiarogodność czego; p. tożsamość osoby, podpisu = stwierdzać urzędowo odpowiednim podpisem.
Poświadczenie, stwierdzenie podpisem, świadectwo, p. z odbioru = pokwitowanie.
Poświadomić — p. nied. Poświadamiać.
Poświata, światło słabe (od księżyca, gwiazd, słońca o wschodzie a zachodzie), odblask, łuna; przen., oświata, cywilizacja.
Poświąteczny, przypadający po święcie.
Poświecić, przyświecając poprowadzić, zaświecić; p. ś., świecić czas jakiś, pobłyszczeć, a potym zgasnąć; ani p-eć, ani p-ci kogo, czego = nigdzie znaleźć nie można kogo, czego; niema ani śladu kogo, czego.
Poświerka, ptak śpiewający z rodziny łuszczaków (f.).
Poświetnieć, stać ś. świetniejszym, świetnieć przez chwile.
Pośwież, roślina z rodziny rutowatych.
Poświęcać, dok. Poświęcić; święcić; odbywać obrząd poświęcenia, pokropić wodą święconą; czynić świętym, uświęcać; przen., czynić dostojnym, czcigodnym, oddawać cześć, upamiętniać, uświetniać; wyświęcać, namaszczać, konsekrować; przen., oddawać niepodzielnie, ofiarowywać, składać w ofierze; przeznaczać; dedykować, przypisywać (swe dzieło komu); p. ś., oddawać ś. niepodzielnie; ofiarowywać ś., zajmować ś. czym z zaparciem ś. siebie, przeznaczać siebie na ofiarę; wybierać sobie coś za zawód, za cel życia: p. ś., literaturze, nauce.
Poświęcenie, czynność poświęcania; p. ś., zaparcie ś. samego siebie; ofiara, złożona z własnego życia, ciężkiej pracy i t. p., bohaterstwo.
Poświęciciel, człowiek, który poświęca.
Poświęcić — p. nied. Poświęcać; p. ś., oddać ś. czemu, zatopić ś. w czym, zająć ś. czym wyłącznie.
Poświęcony, ten, którego po-
