Poturmaczka, forma ż. od Poturmak.
Poturmaczyć — p. Poturczyć.
Poturmak, Poturszczak — p. Poturczeniec.
Potwal, Potfisz, nm. — p. Kaszalot.
Potwarca, ten, który spotwarza, obmówca, oszczerca.
Potwarczy, oszczerczy.
Potwarczyni, forma ż. od Potwarca.
Potwardnąć, stwardnąć, stwardnieć.
Potwarek, roślina z rodziny obrazkowatych.
Potwarz, obmowa, oszczerstwo, kalumnja, oskarżenie niesłuszne, fałszywe, plotka złośliwa.
Potwierdzać, dok. Potwierdzić; pokrzepiać, posilać; przen., wzmacniać na duchu, podnosić pod względem duchowym, dodawać otuchy, męstwa; popierać swoją powagą, stwierdzać, poświadczać prawdziwość, wiarogodność, tożsamość czego; mówić: tak, potakiwać, zgadzać ś. na co, solidaryzować ś. z czym; nadawać czemu moc obowiązującą, sankcjonować, korroborować, zatwierdzać; p. ś., okazywać ś. prawdziwym, pewnym, jawnym, stwierdzać ś.
Potwierdzająco, przysł., w sposób potwierdzający, potakująco.
Potwierdzenie, poświadczenie wiarogodności, prawdziwości; zgodzenie ś. na co; zatwierdzenie, usankcjonowanie.
Potwierdzić — p. nied. Potwierdzać.
Potwora — p. Potwór.
Potworek, zdr. od Potwór.
Potwornie, przysł., wstrętnie, okropnie, obrzydliwie, ohydnie.
Potwornieć, stać ś. potwornym, brzydnieć.
Potworny, posiadający kształty odmienne od ogólnie spotykanych w naturze, straszny, wstrętny, okropny, ohydny, obrzydliwy, odrażający.
Potworzyć, postwarzać, utworzyć; poorganizować, poformować; powymyślać, pokomponować; p. ś., utworzyć ś., porobić ś., popowstawać.
Potwór, istota, mająca kształty odmienne od powszechnie spotykanych w naturze: istota niezmiernie brzydka, wstrętna, okropna, poczwara, straszydło, monstrum; larwa, mara, upiór; przen., niegodziwiec, wyrodek, okrutnik, łotr.
Potyczka, walka, bitwa, spotkanie, utarczka niewielkich oddziałów wojskowych.
Potyć, utyć, nabrać tuszy (o wielu).
Potykać się, dok. Potknąć się; walczyć z kim, walkę z kim staczać, bić ś. z kim; idąc, uderzać nogą o co i przez to o mało nie upaść; przen., mylić ś., błądzić, głupstwo robić, źle ś. spisać; i koń ma cztery nogi, a potknie ś. = każdy jest omylny, każdemu wolno ś. omylić.
Potylica, tył głowy nad karkiem; kość tylna czaszki, kość potyliczna (fig.).
Potyliczny, Potylicowy, przym. od Potylica.
Potylokrotnie, przysł., tyle razy, tylekroć.
Potym, przysł., później, następnie, w następującym czasie; po drugie, nadto, wreszcie, co więcej; dalej, na następnym miejscu; nap., na p., na później, na przyszłość.
Potynkować, powlec tynkiem, wapnem.
Pou-, czasowniki niedokonane, złożone z temi przyimkami, przybierają znaczenie dokonanych i oznaczają czynność, stosowaną względem wielu osób a. przedmiotów kolejno, a. względem jednej
