Prosić się, wydawać na świat potomstwo (o świni).
Prosię — p. Prosiak: przen., brudas, flejtuch; przen., p. nieskrobane = prostak, cham, grubijanin; nie miała baba kłopotu, kupiła sobie p. = mówi ś. o człowieku, który sam jest sprawcą swoich kłopotów; p. ziemne — p. Mrównik.
Prosięcina, mięso z prosięcia, potrawa z prosięcia.
Prosionek, gatunek skorupiaka lądowego.
Proskrybent, łć., wygnaniec, wywołaniec.
Proskrybować, łć., wydalać, wywoływać z kraju.
Proskrypcja, łć., w starożytnym Rzymie kara, wymierzana bez sądu przez ludzi, którzy zagarnęli władzę, zwykle jako zemsta na przeciwnikach politycznych, polegająca na wypisaniu nazwiska winnego na tablicy, wywieszanej w publicznym miejscu, i wyjęciu osoby tam zapisanej z pod opieki prawa, poczem każdy mógł ją zabić bezkarnie, a majątek jej ulegał konfiskacie i sprzedaży publicznej na rzecz skarbu; wydalenie z kraju, wygnanie.
Proskrypcyjny, łć., przym. od Proskrypcja; p-a lista = spis osób, ukaranych proskrypcją, a. mających być ukaranemi proskrypcją.
Proskura, ukr., chleb święcony, używany, jako hostja, w obrządku wschodnim.
Proskurnica, ukr., kobieta, wypiekająca proskurę.
Proso, roślina jadalna z rodziny traw (fig.).
Prosoplegja, gr., paraliż nerwów twarzy.
Prosowaty, zbliżony z kształtu do prosa.
Prosownica, roślina z rodziny traw.
Prosówka, wysypka na ciele przy gorączce.
Prospekt, łć., ogłoszenie, zapowiedź jakiego wydawnictwa (dzieła, pisma), zawierająca jego charakterystykę; widok perspektywiczny.
Prosperować, fr., rozwijać się pomyślnie, powodzić ś.; szczęścić ś.; używać szczęścia.
Prostacki, Prostaczy, niewytworny, prosty, zwykły; właściwy prostakowi, ordynarny, rubaszny, nieokrzesany, grubijański, chamski; po p-u, przysł. jak prostak, ordynarnie, po chamsku.
Prostactwo, proste, niewytworne obyczaje; grubijaństwo, nieokrzesane obyczaje, chamstwo; zbior., prostacy.
Prostaczeć, stawać ś. prostym, nieokrzesanym, ordynarnieć.
Prostaczek, zdr. od Prostak; człowiek skromny, naiwny, nieobyty ze zwyczajami towarzyskiemi.
Prostaczka, forma ż. od Prostak.
Prostaczkowaty, podobny do prostaczka.
Prostaczy — p. Prostacki.
Prostaczyć się, stawać ś. prostakiem.
Prostaczysko, zgr. od Prostak.
Prostak, człowiek zacny, ale prostych, niewyszukanych, niewytwornych obyczajów, poczciwina, poczciwiec; człowiek grubych, nieokrzesanych obyczajów, grubijanin, cham, gbur.
Prostakowaty, trochę podobny i do prostaka, gburowaty.
Prostata, łć., gruczoł krokowy u mężczyzn
Prostnica — p. Odbytnica.
Prosto, pionowo, prostopadle, nie zginając ś.: p. ś. trzymać, p. stać, p. siedzieć =
