ściwy tylko jakiej okolicy kraju lub całej prowincji; żart., nieumiejętność znalezienia ś., nieznajomość zasad życia wielkomiejskiego.
Prowincjusz, Prowincjonalista, łć., mieszkający na prowincji, zacofaniec, nie znający obyczajów wielkoświatowych.
Prowizja, łć., odsetkowe wynagrodzenie za załatwienie jakiego interesu, za czynności handlowe, komisowe i t. p.; procent; zapasy żywności, zaopatrywanie, dostarczanie żywności.
Prowizor, łć., zarządzający, kustosz, kurator; stopień naukowy aptekarski.
Prowizorjat, Prowizorstwo, stopień prowizora, jego obowiązki.
Prowizorjum, łć., stan rzeczy tymczasowy; tymczasowy układ, zarządzenie; tymczasowe pozostawienie komu używalności rzeczy, do kogo innego należących.
Prowizoryczny, łć., tymczasowy.
Prowizyjka, łć., zdr. od Prowizja; mała prowizja.
Prowizyjny, łć., dotyczący prowizji.
Prowjant, żywność, zapas żywności.
Prowjantmajster, nm., dostawca prowjantu dla wojska.
Prowjantować, nm., zaopatrywać w żywność.
Prowjantowy, Prowjancki, nm., dotyczący zaopatrzenia w żywność.
Prowodyr, ukr., przewodnik, przywódca stronnictwa.
Prowokacja, łć., wyzwanie, zaczepka, poduszczenie; umyślne, podstępne wywoływanie buntu, spisku, rewolucji, dla tym łatwiejszego ujawnienia i zgniecenia żywiołów burzliwych.
Prowokacyjny, łć., wyzywający, drażniący, podstępnie podburzajmy.
Prowokator, łć., prowokujący, wyzywający, poduszczający, namawiający do złego, wywołujący umyślnie i podstępnie zaburzenie, aby biorących udział zdradzić przed władzą.
Prowokować, łć., wyzywać, zaczepiać, drażnić; poduszczać; podstępnie namawiać do złego; powoływać ś. na kogo.
Proza, łć., zwykła mowa ustna lub piśmienna niewiązana, niewierszowana; poziomość, powszedniość, rzeczywistość.
Prozaiczny, łć., pisany prozą; niepoetyczny, zwykły, pospolity, powszedni.
Prozaik, łć., piszący prozą; człowiek prozaiczny, bez porywów wyższych.
Prozaika, łć., teorja prozy.
Prozapja, łć., ród, przodkowie.
Prozelita, gr., człowiek, zmieniający wiarę, przyjmujący inne wyznanie, nowonawrócony; przen., człowiek, zjednany dla jakiej idei, przekonania, stronnictwa.
Prozelityzm, gr., żarliwość w nawracaniu, apostolstwo.
Prozerpina, gr., bogini państwa podziemnego u Greków, Persefona, żona Hadesa czyli Plutona (fig.).
Prozodja, gr., nauka o długości i krótkości zgłosek w wierszowaniu, iloczas; nauka wierszowania.
Prozodomanja, gr., manja tworzenia wierszy, popęd do pisania poezji bez odpowiednich zdolności.
Prozodyczny, gr., dotyczący prozodji.
Prozopopeja, gr. — p. Personifikacja.
Prożek, mały, nizki próg; podstawka u skrzypiec; deska, podpierająca grządziel pługa.
Prożektor, fr., przyrząd, złożony ze zwierciadła parabolicz-
