Próżniaczysko, zapamiętały, nie poprawny próżniak.
Próżniak, człowiek, który lubi próżnować, pędzący życie bezczynne, leniwiec, gnuśnik, leń, wałkoń; chodzić p-iem, przysł., próżnując, nic nie robiąc.
Próżnica, rzecz próżna, daremna, niepotrzebna; po p-y, przysł., napróżno, daremno, próżnując, nic nie robiąc.
Próżniusieńki, Próżniuteńki, zupełnie próżny.
Próżno, przysł., daremnie, nadaremnie, bez rezultatu; nic nie robiąc, próżnując; pusto.
Próżnostka, marnostka, błahostka, drobiazg bez znaczenia; mała pycha, chełpliwość drobnostkowa w nędznych sprawach.
Próżność, rzecz małego znaczenia; próżnia, czczość, głupstwo, marność, nędzota, znikomość; chełpliwość, gonienie za pozorami, duma marna, pycha, zarozumiałość, ambicyjka; p. nad p-ami i wszystko p. = wszystko w tym życiu jest nędzne i znikome.
Próżnować, nic nie robić, odpoczywać po pracy, trawić czas w bezczynności, pędzić życie gnuśne, próżniacze; o ziemi, roli: leżeć odłogiem, nie być w użyciu, w obiegu; być niezajętym, wakować.
Próżnowanie, bezczynność, odpoczywanie, próżniactwo, lenistwo.
Próżny, nic w sobie nie zawierający, niczym nie zapełniony, pusty; skarb p. = wyczerpany; p-e pole = niezasiane; p. czego, wolny, daleki od czego, nie posiadający czego: p. a. próżen troski, strachu, kłopotu; daremny, bezskuteczny, bezowocny, nie przynoszący żadnych rezultatów, nieuzasadniony, bezprzedmiotowy, czczy, płonny: p-e usiłowanie, p. żal, p-a obawa; pełen próżności, pychy, chełpliwy, pyszałkowaty, lekkomyślny, zarozumiały; przychodzić, odchodzić z p-emi rękami = nic nie niosąc, nic nie otrzymawszy, nic nie wskórawszy; z p-ego i Salomon nie naleje = daremne usiłowania, z niczego nic nie można uczynić.
Prr! Prr! Prru! Pruuu! Pruu! Pru-u-u!, wykrz., oznaczający zatrzymywanie zwierzęcia (konia, wołu i t. p.); oznaczający dreszcz, wzdryganie ś.
Pruć — p. Próć.
Prudencja, łć., roztropność.
Pruderja, fr., fałszywa skromność, udana wstydliwość.
Prufa, kobieta rozlazła, leniuch-baba, dziewka ociężała.
Prunela, fr., tkanina wełniana, używana do wyrobu lekkiego obuwia.
Prunelka, fr., suszona śliweczka bez pestki i łupinki.
Prusactwo, charakter i umysłowość Prusaków; cechy, właściwe Prusakom; zbior., Prusacy.
Prusaczyć, Prusakiem czynić, na Prusaka przerabiać.
Prusak, owad prostoskrzydły biegający domowy, persak, kasztan, francuz (fig.).
Pruski, z Prus pochodzący, w Prusach urodzony, Prusom właściwy; mur p. — p. Mur; kwas p. = cjanowodór; błękit p. = żelazocjanek żelaza i potasu.
Prusofil, przyjaciel, zwolennik Prus i Prusaków.
Prusofilski, przym. od Prusofil.
Prusofilstwo, przyjaźń dla Prus i Prusaków, sprzyjanie im.
Pruszyk, roślina z gromady grzybów.
Pruu! — p. Prr!
Prużyć — p. Prażyć.
Prużyna, roślina z rodziny marzanowatych.
