Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/350

poczekać, aż ś. co skończy, aż co przeminie: p. deszcz, burzę, noc; p. ś., przeliczyć ś. w czekaniu, zawieść ś. w oczekiwaniach.

 Przeczenie, nieprzystawanie na czyje zdanie, zaprzeczanie czemu, zbijanie czego, zwalczanie jakiej myśli, projektu i t. p; zadanie, wyraz, pismo, giest, zawierające w sobie przeczenie zbijające, twierdzenie przeciwne, negacja.

 Przeczepiać, dok. Przeczepić; przyczepiać coś inaczej, w innym miejscu.

 Przeczernić, zanadto uczernić.

 Przeczernieć, przesłonić ś. czarną barwą.

 Przeczerpać, doszczętnie wyczerpać, przebrać czerpiąc.

 Przeczesać (się), cokolwiek uczesać (ś.), poprawić komu a. sobie włosy, inaczej uczesać (ś.).

 Przeczka, grunt zorany wpoprzek, brózda poprzeczna.

 Przecznica, droga, ulica, miedza, przecinająca inną pod kątem prostym; poprzeczne ramię krzyża.

 Przecznik, człowiek, lubiący ś. sprzeczać, przekora, sprzeka; belka poprzeczna.

 Przeczołgać, a p. ś., czołgając ś., przebyć jaką przestrzeń, czołgając ś., dostać ś. do jakiego miejsca.

 Przeczos, otarcie, zdrapanie skóry.

 Przeczucie, zdolność przeczuwania przyszłości, przewidywanie, odgadywanie mających nastąpić zdarzeń; uczucie, ostrzegające o tym, co może nastąpić a. ś. zdarzyć.

 Przeczuciowy, dotyczący przeczucia.

 Przeczuć — p. nied. Przeczuwać.

 Przeczulać, nied. Przeczulić; czynić kogo nadmiernie, chorobliwie czułym.

 Przeczulony, nadmiernie, chorobliwie czuły, odczuwający wszystko w sposób przesadny, nadczuły, nadwrażliwy.

 Przeczuwać, dok. Przeczuć; odgadywać, przewidywać uczuciem przyszłe wypadki.

 Przeczyć czemu, nie zgadzać ś. z czym, wypowiadać zdanie przeciwne czemu, odmawiać słuszności jakiemu twierdzeniu, nie uznawać czego za słuszne i prawne; zapierać ś. czego.

 Przeczysty, niezmiernie czysty; przen., niepokalany, nieskazitelny: Panienka p-a = Najśw. Marja Panna.

 Przeczyszczać, dok. Przeczyścić; wyczyszczać wewnątrz, oczyszczać przecierać; wypędzać niestrawione resztki pokarmów z żołądka i kiszek, wywoływać rozwolnienie; przen., oczyszczać z grzechów, udzielać rozgrzeszenia; p. ś., oczyszczać siebie samego; brać na przeczyszczenie, mieć rozwolnienie; przen., przecierać ś., wyjaśniać ś.: niebo p-a ś. z chmur, rzeka z lodów.

 Przeczyszczający, wywołujący rozwolnienie, rozwalniający.

 Przeczyszczenie, oczyszczanie czego: przeczyszczenie żołądka, rozwolnienie: lekarstwo na p., brać, dawać na p.

 Przeczyścić — p. nied. Przeczyszczać.

 Przeczytać, odczytać wszystko, skończyć czytanie czego; umieć, potrafić, móc odczytać.

 Przeć, pchać, popychać, cisnąć, tłoczyć, przyciskać, przypierać; przen., nalegać, napierać na co, doprowadzać gwałtem do urzeczywistnienia czego, domagać ś. gwałtownie czego, dążyć do czego usilnie; przen., pobudzać, podniecać, skłaniać kogo do czego; prze mię = mam parcie, kolki (w żołądku, w piersiach); ulegać roz-