Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/38

Ta strona została przepisana.

sposób ośmieszający; naśladować niezdarnie.

Parodniowy, Parudniowy, trwający parę dni, kilkudniowy.

Parogodzinny, trwający parę godzin.

Parokonka, dorożka, zaprzężona w parę koni.

Parokonny, urządzony na dwa konie; zaprzężony w parę koni.

Parokrotny, powtarzający ś. parę razy.

Paroksyzm, gr., nagłe powtórzenie ś. napadu choroby, silniejszy atak po okresie łagodnego przebiegu choroby; nagłe gwałtowne wstrząśnienie umysłów; silniejsze wstrząśnienie ziemi podczas trzęsienia.

Parol, fr., hasło; w grze w karty: podwójna stawka; zagiąć p. = czyhać na coś, mieć ochotę na co, czekać sposobności, aby komuś dokuczyć; obietnica, słowo honoru.

Parolist, roślina z rodziny parolistnikowatych, parolistnik.

Parolista, fr., dotrzymujący danego słowa.

Paromiar, przyrząd do mierzenia ilości pary, przechodzącej przez przewód parowy.

Paromierzp. Manometr.

Paromiesięczny, Parumiesięczny, trwający parę miesięcy, mający parę miesięcy życia.

Paromilowy, ciągnący ś. na parę mil.

Parominutowy, Paruminutowy, trwający parę minut.

Paromorgowy, mający parę mórg rozległości, posiadający parę mórg gruntu.

Paronimika, gr., wyrazy jednakowo wymawiane, ale różniące ś. pisownia i znaczeniem, np. lód — lud.

Paronimja, gr., wyprowadzanie wyrazów pochodnych z wyrazów pierwotnych.

Paronomazja, gr., podobieństwo wyrazów, należących do różnych języków, dowodzące wspólnego pierwiastku i pochodzenia, np. polskie stać, niem. stehen, łć., stare, gr., histanai, sanskr. sthà.

Paropiętrowy, mający parę pięter wysokości.

Paroptyczne gr. barwy, zjawiska barwne skutkiem uginania ś. światła.

Parorublowy, kosztujący parę rubli, wynoszący parę rubli.

Parosmja, gr., powonienie zmienione pod wpływem choroby.

Parostatek, Parochód, Parowiec, statek parowy, statek wodny, poruszany maszyną parową (fig.).

Parość, pęd, wyrostek, latorośl.

Parotygodniowy, trwający parę tygodni, mający parę tygodni życia.

Parotysięczny, składający się z paru tysięcy osobników.

Parować, fr., odpierać, odpychać, odcinać ś.; w fechtunku: zastawiać ś, odbić, np. cios, cięcie pałasza.

Parować, wypuszczać z siebie parę; ulatniać ś.; przechodzić ze stanu ciekłego w lotny; wrzeć, gotować ś.; gotować na parze.

Parowanie, zamienianie ś. wody w parę, ulatnianie ś. pary; transpiracja; w fecht., odbijanie ciosu, zastawianie ś. od cięcia.

Parowcowy, przym. od Parowiec.

Parowczyk, zdr. od Parowiec; mały statek parowy.

Parowiecp. Parostatek.

Parowiekowy, trwający parę wieków, obejmujący okres kilku wieków.

Parowiosłowy, dwuwiosłowy.

Parowisty, obfitujący w parowy.