Strona:M. Arcta słownik ilustrowany języka polskiego - Tom 2.djvu/380

rzyć; przemieniać naturę, istotę czyją; p. ś., przemieniać ś., przeistaczać ś., przeobrażać ś.

 Przenaznaczać, przeznaczać.

 Przenazwać (się), przezwać (ś.).

 Przenęta, roślina z rodziny złożonych.

 Przenicować, przerobić, przewróciwszy materjał na drugą stronę (o ubraniu); krytykować niemiłosiernie, wyśmiać, wyszydzić, sparodjować; przen., przekręcić naopak, przeinaczyć naodwrót, p. ś., przerobić ś. całkowicie, przeinaczyć ś., przeistoczyć ś.

 Przeniebieszczać, dok. Przeniebieszczyć; używać za dużo koloru niebieskiego, nadto zniebieszczać.

 Przeniemczyć, przerobić na Niemca, zniemczyć.

 Przeniesienie, czynność przenoszenia czego, w książkach rachunkowych: do p-a u dołu kolumny = suma, którą trzeba przepisać na następną kolumnę dla doliczenia jej do następnych pozycji; z p-a = suma, nadpisana z góry kolumny dla doliczenia jej do następnych pozycji, a przeniesiona z poprzedniej kolumny, jako suma poprzednich pozycji; p. ś. zmiana miejsca, przenosiny, przeprowadzka.

 Przenieszczęsny, bardzo nieszczęśliwy.

 Przenieść — p. nied. Przenosić.

 Przeniewierca, ten, który ś. przeniewierzył komu a. czemu, wiarołomca, zdrajca, odstępca, renegat.

 Przeniewierczość, zdrada, wiarołomstwo, odstępstwo.

 Przeniewierczy, zdradny, wiarołomny, odstępczy.

 Przeniewierka, roślina z rodziny złożonych.

 Przeniewierstwo, sprzeniewierzenie ś. komu a. czemu, zdrada, odstępstwo, odszczepieństwo, wiarołomstwo, apoostazja; przywłaszczenie sobie powierzonych cudzych pieniędzy; nadużycie, sprzeniewierzenie ś., malwersacja.

 Przeniewierzać się, dok. Przeniewierzyć ś.; łamać wiarę, postępować wiarołomnie, zdradzać, odstępować kogo a. czego; nadużywać cudzego zaufania, przywłaszczać sobie powierzone cudze pieniądze,

 Przenigdy, przysł., stanowczo nigdy, nigdy w życiu.

 Przenigdzie, przysł., nigdzie zgoła, nigdzie a nigdzie, nigdzie w świecie.

 Przenikać, dok. Przeniknąć; przebijać, przejmować czym nawskroś; przechodzić na wylot; przedostawać ś., przeciskać ś. do środka czego a. na drugą stronę czego; domyślać ś., odgadywać, poznawać dokładnie, zgłębiać należycie; przeczuwać, doznawać, wzruszać: żal serce p-a; p. ś., przenikać ś. wzajemnie; łączyć ś., mieszać ś. jedno z drugim; przesiąkać ś., napawać ś. czymś; odgadywać ś., poznawać ś. nawzajem dokładnie.

 Przenikanie, przesiąkanie płynów przez błonę, dyfuzja.

 Przenikliwie, przysł., przejmująco, dotkliwie; bystrze, badawczo.

 Przenikliwość, własność przepuszczania przez siebie czegoś, przepuszczalność; zdolność przenikania, rozlegania ś. daleko: p. wzroku, głosu; bystrość, ostrość: p. wzroku; bystrość umysłu, domyślność, badawczość.

 Przenikliwy, łatwo przenikający, przejmujący do głębi, przeszywający na wskroś, dotkliwy, dokuczliwy, przeraźliwy, ostry; bystry, domyślny, przezorny; przepuszczający przez siebie coś, przepuszczalny.

 Przeniknąć — p. nied. Przenikać.

 Przeniuchać, przewąchać, domyślić ś. naprzód, odgadnąć z góry co.